Caloblattinidae
| Caloblattinidae | |
| Okres istnienia: trias–kreda | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| (bez rangi) | Dicondylia |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Nadrząd | |
| (bez rangi) | Dictyoptera |
| Rząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina |
Caloblattinidae |
Caloblattinidae – wymarła rodzina owadów z rzędu karaczanów.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
W rodzinie tej dominowały karaczany o dużych rozmiarach ciała, zwykle przekraczające znacznie 15 mm długości przedniego skrzydła, aczkolwiek znane są także gatunki o rozmiarach przeciętnych, osiągające około 10 mm długości przedniego skrzydła. Kształt ciała był spłaszczony grzbietobrzusznie. Głowa cechowała się aparatem gębowym z długimi głaszczkami szczękowymi. Skrzydła miały zaokrąglone, ciemne żyłki i zaokrąglone, jasne przestrzenie pomiędzy nimi. Użyłkowanie skrzydła przedniego cechowało się rozgałęzioną żyłką subkostalną, wyodrębnionym sektorem radialnym i rozgałęzioną żyłką analną. Użyłkowanie skrzydła tylnego charakteryzowało się wyodrębnionym sektorem radialnym, zwykle trzykrotnie rozgałęzioną żyłką kubitalną przednią, nierozgałęzioną żyłką kubitalną tylną oraz prostą pierwszą żyłką analną. Odwłok zaopatrzony był w wieloczłonowe wyrostki rylcowe i pozbawione długich sensillów szczecinkowych (sensilla chaetica), również wieloczłonowe przysadki odwłokowe. U samic widoczne było od zewnątrz bardzo długie pokładełko[1].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten wprowadzony został w 2000 roku przez Petera Vršanskiego i Jörga Ansorge[2]. Klasyfikowany jest w obrębie nadrodziny Caloblattinioidea wraz z rodzinami Fuziidae i Eadiidae[1].
Do rodziny tej zalicza się rodzaje:
- Aktassoblatta Vishnyakova, 1971[3]
- Asioblatta Vishnyakova, 1968[3]
- Caloblattina Handlirsch, 1906[3]
- Dazhublattella Fang et al., 2013[4]
- Decomposita Vršanský, 2008[5]
- Etapia Vishnyakova, 1983[3]
- Euryblattula Martynov, 1937[3]
- Fusiblatta Hong, 1980[3]
- Ijablatta Vishnyakova, 1983[3]
- Itchetuja Vishnyakova, 1983[3]
- Kemerowia Vishnyakova, 1983[3]
- Nuurcala Vršanský, 2003[6]
- Paleovia Vršanský, 2008[5]
- Rhipidoblatta Vishnyakova, 1968[7]
- Rhipidoblattina Handlirsch, 1906[7]
- Samaroblatta Tillyard, 1919[3]
- Samaroblattula Martynov, 1937[3]
- Shartegoblattina Vršanský, 2004[8]
- Sogdoblatta Martynov, 1937[3]
- Soliblatta Lin, 1986[3]
- Srdiecko Vršanský, 2008[5]
- Taublatta Martynov, 1937[3]
- Taublattopsis Vishnyakova, 1985[3]
- Thuringoblatta Kuhn, 1938[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Peter Vršanský. Albian cockroaches (Insecta, Blattida) from French amber of Archingeay. „Geodiversitas”. 31, s. 73-98, 2009. Muséum national d’Histoire naturelle, Paris.
- ↑ P. Vršanský, J. Ansorge. Systematic paleontology, in Decreasing variability - from the Carboniferous to the present! (Validated on independent lineages of Blattaria). „Paleontological Journal”. 34, s. 374-S379, 2000.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p P. Vršanský, J. Ansorge. Lower Jurassic cockroaches (Insecta: Blattaria) from Germany and England. „African Invertebrates”. 48 (1), s. 103-126, 2007.
- ↑ Y. Fang, H.C. Zhang, B. Wang, D.R. Zheng. A new cockroach (Blattaria: Caloblattinidae) from the Upper Triassic Xujiahe Formation of Sichuan Province, southwestern China. „Insect Systematics & Evolution”. 44, s. 167-174, 2013.
- ↑ a b c P. Vršanský. Central ocellus of extinct cockroaches (Blattida: Caloblattinidae). „Zootaxa”. 1958, s. 41-50, 2008.
- ↑ P. Vršanský. New blattarians and a review of dictyopteran assemblages from the Lower Cretaceous of Mongolia. „Acta Palaeontologica Polonica”. 53, s. 129-136., 2008.
- ↑ a b P. Barna. Low diversity cockroach assemblage from Chernovskie Kopi in Russia confirms wing deformities in insects at the Jurassic/Cretaceous boundary. „Biologia”. 69, s. 651-675, 2014.
- ↑ P. Vršanský. Transitional Jurassic/Cretaceous Cockroach assemblage (Insecta, Blattaria) from the Shar-Teg in Mongolia. „Geologica Carpathica”. 55 (6), s. 457-468, 2004.