Camillo Ruini

Camillo Ruini

Kardynał prezbiter
Camillo Ruini (2011)
Veritas liberabit nos Prawda nas wyzwoli
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1931 Sassuolo
Wikariusz generalny Rzymu
Okres sprawowania	1991–2008
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch
Okres sprawowania	1991–2007
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	8 grudnia 1954
Nominacja biskupia	16 maja 1983
Sakra biskupia	29 czerwca 1983
Kreacja kardynalska	28 czerwca 1991 Jan Paweł II
Kościół tytularny	bazylika św. Agnieszki za Murami

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	16 maja 1983
Miejscowość	Reggio nell’Emilia
Miejsce	katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Konsekrator	Gilberto Baroni
Współkonsekratorzy	Francesco Tarcisio Bertozzi Renato Spallanzani
Konsekrowani biskupi Cesare Nosiglia 14 września 1991 Armando Giuseppe Brambilla 7 maja 1994 Luciano Monari 2 września 1995 Vincenzo Apicella 14 września 1996 Luigi Conti 21 września 1996 Benvenuto Italo Castellani 15 czerwca 1997 Luigi Moretti 12 września 1998 Rino Fisichella 12 września 1998 Francesco Lambiasi 23 maja 1999 Vincenzo Paglia 2 kwietnia 2000 Francesco Marinelli 29 kwietnia 2000 Tommaso Valentinetti 20 maja 2000 Giuseppe Betori 6 maja 2001 Paolo Schiavon 21 września 2002 Lorenzo Loppa 22 września 2002 Pietro Maria Fragnelli 29 marca 2003 Ernesto Mandara 5 czerwca 2004 Domenico Sigalini 15 maja 2005 Benedetto Tuzia 12 marca 2006 Ignazio Sanna 25 czerwca 2006 Domenico Mogavero 24 marca 2007 Claudio Giuliodori 31 marca 2007 Romano Rossi 12 stycznia 2008 Mauro Parmeggiani 20 września 2008 Antonio Staglianò 19 marca 2009
Współkonsekrowani biskupi Bassano Staffieri 9 września 1989 Franco Illia 25 kwietnia 1993 Rrok Mirdita 25 kwietnia 1993 Robert Ashta 25 kwietnia 1993 Zef Simoni 25 kwietnia 1993 Antonio Mennini 20 września 2000

Camillo Ruini (ur. 19 lutego 1931 w Sassuolo) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy Reggio Emilia w latach 1983–1991, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Włoch w latach 1986–1991, przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch w latach 1991–2007, wikariusz generalny Rzymu i tym samym archiprezbiter bazyliki św. Jana na Lateranie w latach 1991–2008, kardynał prezbiter od 1991, przewodniczący Peregrinatio ad Petri Sedem w latach 1992–1996, od 2008 emerytowany wikariusz generalny diecezji rzymskiej.

Życiorys

Studiował w seminarium w Reggio Emilia; przyjął święcenia kapłańskie 8 grudnia 1954 w Rzymie i podjął dalsze studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, uwieńczone doktoratem z teologii (1957). Pracował jako wykładowca seminarium w Reggio-Emilia, potem seminarium międzydiecezjalnego w Modenie oraz seminarium teologicznego w Bolonii. W diecezji Reggio Emilia zajmował się duszpasterstwem pracowników służby zdrowia, koordynacją diecezjalnej Akcji Katolickiej, kierował Diecezjalnym Centrum Kultury im. Jana XXIII, był wikariuszem biskupim ds. apostolatu świeckich.

W maju 1983 został mianowany biskupem pomocniczym Reggio Emilia; otrzymał tytularną stolicę biskupią Nepte. Sakry biskupiej udzielił mu 29 czerwca 1983 biskup Reggio Emilia, Gilberto Baroni. Od czerwca 1986 biskup Ruini pełnił funkcję sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Włoch; brał udział w szeregu sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w dwóch sesjach specjalnych poświęconych Kościołowi europejskiemu (1991, 1999); zasiadał w sekretariacie generalnym Synodu. W styczniu 1991 został promowany do godności arcybiskupa i mianowany prowikariuszem Rzymu oraz proarchiprezbiterem bazyliki laterańskiej. W tym samym roku został przewodniczącym Konferencji Episkopatu Włoch (pełnił funkcję do marca 2007).

W czerwcu 1991 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej (z tytułem prezbitera S. Agnese fuori le Mura), co oznaczało także podniesienie do pełnoprawnych funkcji wikariusza generalnego Rzymu i archiprezbitera bazyliki laterańskiej. W latach 1992–1996 kardynał Ruini kierował instytucją Peregrinatio ad Petri Sedem.

Wielokrotnie reprezentował papieża Jana Pawła II na uroczystościach religijnych i rocznicowych w charakterze specjalnego wysłannika; był również legatem na XXIII Narodowym Kongresie Eucharystycznym w Bolonii we wrześniu 1997. Z racji funkcji wikariusza Rzymu brał aktywny udział w obchodach Roku Jubileuszowego 2000, do niego również należał obowiązek poinformowania wiernych o śmierci Jana Pawła II, jednak ostatecznie uczynił to Substytut ds. Ogólnych Sekretariatu Stanu argentyński arcybiskup Leonardo Sandri. Uczestniczył w konklawe w kwietniu 2005.

W 2002 roku Katolicki Uniwersytet Lubelski przyznał mu tytuł doktora honoris causa.

27 czerwca 2008 papież Benedykt XVI przyjął rezygnację kardynała z funkcji wikariusza generalnego Rzymu i archiprezbitera bazyliki laterańskiej, a jego następcą został kardynał Agostino Vallini.

19 lutego 2011 utracił prawo do czynnego uczestniczenia w konklawe.

8 maja 2011 w Krakowie przewodniczył procesji upamiętniającej męczeństwo św. Stanisława z Wawelu na Skałkę, oraz mszy św. w Ołtarzu Trzech Tysiącleci na Skałce.

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Camillo Ruiniego na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2023-04-30]. (wł.)
• Camillo Ruini w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy  [dostęp 2011-06-29] (ang.)
• Camillo Ruini [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2008-06-29]  (ang.).