Cancionero de Palacio

Cancionero de Palacio (j. pol. Śpiewnik pałacowy) znany również jako Cancionero Musical de Palacio (CMP) lub Cancionero de Barbieri, jest manuskryptem zawierającym muzykę z okresu renesansu z terenów Hiszpanii. Utwory zawarte w zbiorze były komponowane przez około 40 lat: od ok. 1475 do początku XVI wieku, czyli za panowania Królów Katolickich
Manuskrypt
[edytuj | edytuj kod]Opierając się na spisie treści znajdującym się na początku dzieła, można wnioskować, że oryginalnie, manuskrypt zawierał 548 utworów. Wiele z nich jednak zostało zagubionych lub zniszczonych przez co do dzisiejszych czasów przetrwało jedynie 458 dzieł. Mimo to, Cancionero de Palacio jest bezcennym zabytkiem renesansowej muzyki, przechowywanym w Bibliotece Królewskiej w Madrycie.
Manuskrypt był tworzony przez 9 różnych ludzi, którzy tworzyli go w 11 etapach.
Utwory
[edytuj | edytuj kod]Większość z 458 utworów jest w języku kastylijskim. Jednakże kilka utworów jest napisane po łacinie, francusku, katalońsku czy po portugalsku. Pieśni są bardzo zróżnicowane. Znajdują się tam pieśni: romantyczne, religijne, satyryczne, burleski, polityczne, historyczne i wiele innych. Również ich styl jest bardzo różnorodny: od piosenek ludowych po bardzo złożone kompozycje. Większość dzieł to utwory jednogłosowe z akompaniamentem instrumentalnym, choć znaleźć można wiele polifonicznych dzieł na 2, 3 czy 4 głosy.
Najwięcej utworów jest autorstwa:
- Juan del Encina (63)
- Millán (23)
- Gabriel Mena (18)
Canciero de Palacio dziś
[edytuj | edytuj kod]Utowory zawarte w manuskrypcie są popularne wśród zespołów wykonujących muzykę dawną. Monograficzne albumy mają w swojej dyskografii zespoły takie jak: Hespèrion XXI, Ensemble Gilles Binchois, Ensemble Accentus, czy Musica Antiqua of London. Wiele utworów z Cancionero del Palacio (np. Dindirindin, Todos los bienes del mundo, Danza alta) wykonanych m.in. przez Joculatores Upsalienses, stało się częścią ścieżki dźwiękowej gry Europa Universalis II.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Michał Madaliński. Śpiewnik z lustracją w tle. „PODKOWIAŃSKI MAGAZYN KULTURALNY”. 58-59.
- Historia de la música española. Vol 2. Desde el Ars Nova hasta 1600. Samuel Rubio. Alianza Editorial. Madrid. 1983
- Barbieri, Francisco Asenjo. Cancionero musical de los siglos XV y XVI. Real Academia de las Bellas Artes de San Fernando. 1890
- Anglés, Higinio. La música en la corte de los Reyes Católicos, II, III, Polifonía profana: Cancionero Musical de Palacio (siglos XV-XVI), 2 vols. Monumentos de la Música Española, nos 5, 10. C.S.I.C. y Instituto Español de Musicología. Barcelona. 1947 y 1951.