Carlos De León

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Carlos De Leon)
Carlos De León
Pseudonim

„Sugar”

Data i miejsce urodzenia

3 maja 1959
Rio Piedras

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 2020
Buffalo

Obywatelstwo

Portoryko

Wzrost

183 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

junior ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

62

Zwycięstwa

53

Przez nokauty

33

Porażki

8

Remisy

1

  1. Bilans walk aktualny na 24.11.1995.

Carlos De León (ur. 3 maja 1959 w Rio Piedras, zm. 1 stycznia 2020 w Buffalo[1]) – portorykański bokser, były czterokrotny mistrz WBC w wadze junior ciężkiej.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Carlos De León przeszedł do historii jako pierwszy bokser wagi junior ciężkiej, który odzyskał utracony pas, przy czym zrobił to dwukrotnie.

Pierwsze mistrzostwo[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy tytuł mistrza świata WBC zdobył 25 listopada 1980 roku pokonując broniącego tytułu Marvina Camela stosunkiem głosów dwa do remisu. 24 lutego 1982 doszło do pojedynku rewanżowego w którym ponownie lepszym był puertorykański obrońca tytułu kończąc pojedynek przez TKO w ósmej rundzie. Swój pas stracił 27 czerwca 1982 w swojej kolejnej obronie gdy został znokautowany w drugiej rundzie przez ST Gordona. Na ring powrócił już 26 listopada 1982 pokonując na punkty Ivy Browna oraz 6 marca 1983 gdy pokonał przez TKO w szóstej rundzie powracającego na ring boksera wagi ciężkiej Leona Spinksa.

Drugie mistrzostwo[edytuj | edytuj kod]

17 lipca 1983 doszło do rewanżu z ST Gordonem w Las Vegas w którym Sugar wygrał wysoko na punkty stając się pierwszym pięściarzem w historii wagi junior ciężkiej, który odzyskał swój tytuł w rewanżu oraz który zdobył pas jednej federacji dwukrotnie. Skutecznie obronił swój tytuł w walkach z Yaqui Lopezem którego znokautował w czwartej rundzie, a także na punkty z Anthonym Davisem oraz z Bashem Alim. W swojej kolejnej stracił tytuł 6 czerwca 1985 w Las Vegas przegrywając z Alfonso Ratliffem przez niejednogłośnie na punkty.

Trzecie mistrzostwo[edytuj | edytuj kod]

22 marca 1986 po raz trzeci zdobył pas pokonując na punkty Bernarda Bentona i tym samym Carlos De León dołączył do grona bokserów takich jak Sugar Ray Robinson i Muhammad Ali stając się trzykrotnym mistrzem jednego przedziału wagowego. Po trzech skutecznych obronach 9 kwietnia 1988 stracił pas przegrywając przez TKO w ósmej rundzie w pojedynku unifikacyjnym z mistrzem federacji WBA i IBF Evanderem Holyfieldem.

Czwarte mistrzostwo[edytuj | edytuj kod]

Evander Holyfield po tej walce odszedł do wagi ciężkiej, a De León stanął ponownie do pojedynku o pas WBC pokonując w Londynie Sammiego Reesona przez nokaut w dziewiątej rundzie, bijąc swój własny rekord i zostając czterokrotnym mistrzem świata WBC wagi junior ciężkiej.

Tytuł stracił już w pierwszej obronie przegrywając z Massimiliano Duranem przez dyskwalifikację w jedenastej rundzie po uderzeniu rywala po gongu. Po utracie tytułu stoczył jeszcze dziesięć pojedynków przegrywając dwa ostatnie z Corrie Sandersem przez TKO 1 oraz z Brianem Nielsenem przez TKO w trzeciej rundzie, po czym zakończył karierę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tom Gray, Former four-time WBC cruiserweight titleholder Carlos De Leon passes away at 60 [online], The Ring, 1 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-02] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]