Carlos Fuentes

Carlos Fuentes
Carlos Fuentes (2002)
Imię i nazwisko	Carlos Fuentes Macías
Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1928 Panama
Data i miejsce śmierci	15 maja 2012 Meksyk
Narodowość	meksykańska
Język	hiszpański
Alma Mater	Universidad Nacional Autónoma de México
Dziedzina sztuki	powieść, esej, dramat
Ważne dzieła
Śmierć Artemia Cruz Terra Nostra Stary gringo Lata z Laurą Diaz
Odznaczenia
Nagrody
Nagroda Cervantesa: 1987
Strona internetowa

Carlos Fuentes Macías (ur. 11 listopada 1928 w Panamie, zm. 15 maja 2012 w Meksyku) – meksykański pisarz, eseista, dramaturg i publicysta, niegdyś "żelazny" kandydat do literackiej Nagrody Nobla. Jeden z najwybitniejszych współczesnych autorów hiszpańskojęzycznych, współtwórca boomu na literaturę iberoamerykańską. Laureat Nagrody Cervantesa (1987).

Zarys biografii

Jego ojciec był meksykańskim dyplomatą, więc dzieciństwo Carlosa przebiegało pod znakiem ciągłych przeprowadzek. Dorastał w różnych miastach obydwu Ameryk (Quito, Montevideo, Rio de Janeiro, Waszyngton, Santiago i Buenos Aires). Dorosły Carlos Fuentes także wybrał karierę dyplomatyczną, pełnił m.in. funkcję ambasadora Meksyku we Francji w latach 70.

Międzynarodową sławę przyniosła mu wydana w 1962 Śmierć Artemia Cruz, jednak już debiutancka powieść Fuentesa Kraina najczystszego powietrza ukazała pełnię talentu Meksykanina i zakres jego zainteresowań. W swoich utworach poruszał kwestię meksykańskiej historii i tożsamości, w wielu z nich pojawia się wątek rewolucji meksykańskiej i fascynacja miastem Meksyk.

Według Fuentesa współczesne mu państwo Meksyk to "dziecko" wielowiekowego przenikania wpływów hiszpańskich i azteckich, ale także presji wywieranej na ten kraj przez potężniejszego północnego sąsiada – Stany Zjednoczone. W swoich utworach pisarz wykorzystywał zdobycze techniki narracyjnej Dos Passosa, a także Joyce'a oraz wprowadzał śmiałe rozwiązania konstrukcyjne i lingwistyczne.

Carlos Fuentes miał troje dzieci, z których przeżyło tylko jedno: Cecilia Fuentes (ur. w 1962), obecnie pracuje w telewizji. Jego syn – Carlos Fuentes Lemus zmarł z powodu komplikacji związanych z hemofilią w 1999 w wieku 25 lat. Jego najmłodsza córka – Natasha Fuentes Lemus (ur. 31 sierpnia 1974) zmarła z przedawkowania narkotyków w Meksyku 22 sierpnia 2005 w wieku 30 lat.

15 maja 2012 Consuelo Saizar, szef Narodowej Rady Kultury i Sztuki, publicznie ogłosił wiadomość o śmierci Fuentesa. Pisarz zmarł w Hospital Ángeles del Pedregal w Meksyku po doznanym w domu silnym krwotoku wewnętrznym.

Wybrana twórczość

• 1954 Los días enmascarados
• 1958 La región más transparente (Kraina najczystszego powietrza)
• 1959 Las buenas conciencias (Spokojne sumienia)
• 1961 La muerte de Artemio Cruz (Śmierć Artemia Cruz)
• 1962 Aura
• 1964 Cantar de ciegos (Pieśń ślepców)
• 1966 Cambio de piel (Zmiana skóry)
• 1967 Zona sagrada (Święta strefa)
• 1969 Cumpleaños (Urodziny)

La nueva novela hispanoamericana

• 1971 El tuerto es rey
• 1975 Terra Nostra
• 1976 Cervantes o la critica de la lectura (Cervantes czyli krytyka sztuki czytania)
• 1978 La cabeza de la hidra (Łeb hydry)
• 1980 Una familia lejana (Historia rodzinna)
• 1981 Agua quemada (Spalona woda)
• 1982 Orquídeas a la luz de la luna
• 1985 Gringo viejo (Stary gringo)
• 1987 Cristóbal Nonato
• 1991 Ceremonias del alba
• 1992 El espejo enterrado (Pogrzebane zwierciadło)
• 1993 El naranjo
• 1994 Diana o la cazadora solitaria (Diana albo samotne łowy)
• 1995 La frontera de cristal (Kryształowa granica)
• 1999 Los años con Laura Díaz (Lata z Laurą Diaz)
• 2000 Instinto de Inez (Instynkt pięknej Inez)
• 2002 En esto creo (W to wierzę)
• 2002 La silla del Aguila (Fotel orła)
• 2004 Contra Bush
• 2006 Todas las Familias Felices (Wszystkie szczęśliwe rodziny)
• 2008 La Voluntad y la Fortuna (Wola i fortuna)
• 2009 Adan en Eden (Adam w Edenie)
• 2010 Vlad

Wybrane odznaczenia

• Medal Honoru Belisario Domíngueza (Meksyk)
• Kawaler Legii Honorowej (Francja)
• Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)

Bibliografia

• Academy of Achievement - Carlos Fuentes Biography