Carlos Fuentes
| ||
 Carlos Fuentes (2002) | ||
| Imię i nazwisko | Carlos Fuentes Macías | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 listopada 1928 Panama | |
| Data i miejsce śmierci | 15 maja 2012 Meksyk | |
| Narodowość | meksykańska | |
| Język | hiszpański | |
| Alma Mater | Universidad Nacional Autónoma de México | |
| Dziedzina sztuki | powieść, esej, dramat | |
| Ważne dzieła | ||
| ||
| Odznaczenia | ||
   
| ||
| Nagrody | ||
| ||
| Strona internetowa | ||
Carlos Fuentes Macías (ur. 11 listopada 1928 w Panamie[1], zm. 15 maja 2012 w Meksyku[2]) – meksykański pisarz, eseista, dramaturg i publicysta, niegdyś „żelazny” kandydat do literackiej Nagrody Nobla. Jeden z najwybitniejszych współczesnych autorów hiszpańskojęzycznych, współtwórca boomu na literaturę iberoamerykańską. Laureat Nagrody Cervantesa (1987).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego ojciec był meksykańskim dyplomatą, więc dzieciństwo Carlosa przebiegało pod znakiem ciągłych przeprowadzek. Dorastał w różnych miastach obydwu Ameryk (Quito, Montevideo, Rio de Janeiro, Waszyngton, Santiago i Buenos Aires). Dorosły Carlos Fuentes także wybrał karierę dyplomatyczną, pełnił m.in. funkcję ambasadora Meksyku we Francji w latach 70.
Międzynarodową sławę przyniosła mu wydana w 1962 Śmierć Artemia Cruz, jednak już debiutancka powieść Fuentesa Kraina najczystszego powietrza ukazała pełnię talentu Meksykanina i zakres jego zainteresowań. W swoich utworach poruszał kwestię meksykańskiej historii i tożsamości, w wielu z nich pojawia się wątek rewolucji meksykańskiej i fascynacja miastem Meksyk.
Według Fuentesa współczesne mu państwo Meksyk to „dziecko” wielowiekowego przenikania wpływów hiszpańskich i azteckich, ale także presji wywieranej na ten kraj przez potężniejszego północnego sąsiada – Stany Zjednoczone. W swoich utworach pisarz wykorzystywał zdobycze techniki narracyjnej Dos Passosa, a także Joyce’a oraz wprowadzał śmiałe rozwiązania konstrukcyjne i lingwistyczne.
Zasiadał w jury konkursu głównego na 30. MFF w Cannes (1977).
Carlos Fuentes miał troje dzieci, z których przeżyło tylko jedno: Cecilia Fuentes (ur. w 1962), obecnie pracuje w telewizji. Jego syn – Carlos Fuentes Lemus zmarł z powodu komplikacji związanych z hemofilią w 1999 w wieku 25 lat. Jego najmłodsza córka – Natasha Fuentes Lemus (ur. 31 sierpnia 1974) zmarła z przedawkowania narkotyków w Meksyku 22 sierpnia 2005 w wieku 30 lat.
15 maja 2012 Consuelo Saizar, szef Narodowej Rady Kultury i Sztuki, publicznie ogłosił wiadomość o śmierci Fuentesa. Pisarz zmarł w Hospital Ángeles del Pedregal w Meksyku po doznanym w domu silnym krwotoku wewnętrznym[3].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- 1954 Los días enmascarados
- 1958 La región más transparente (Kraina najczystszego powietrza)
- 1959 Las buenas conciencias (Spokojne sumienia)
- 1961 La muerte de Artemio Cruz (Śmierć Artemia Cruz)
- 1962 Aura
- 1964 Cantar de ciegos (Pieśń ślepców)
- 1966 Cambio de piel (Zmiana skóry)
- 1967 Zona sagrada (Święta strefa)
- 1969 Cumpleaños (Urodziny)
- La nueva novela hispanoamericana
- 1971 El tuerto es rey
- 1975 Terra Nostra
- 1976 Cervantes o la critica de la lectura (Cervantes czyli krytyka sztuki czytania)
- 1978 La cabeza de la hidra (Łeb hydry)
- 1980 Una familia lejana (Historia rodzinna)
- 1981 Agua quemada (Spalona woda)
- 1982 Orquídeas a la luz de la luna
- 1985 Gringo viejo (Stary gringo)
- 1987 Cristóbal Nonato
- 1991 Ceremonias del alba
- 1992 El espejo enterrado (Pogrzebane zwierciadło)
- 1993 El naranjo
- 1994 Diana o la cazadora solitaria (Diana albo samotne łowy)
- 1995 La frontera de cristal (Kryształowa granica)
- 1999 Los años con Laura Díaz (Lata z Laurą Diaz)
- 2000 Instinto de Inez (Instynkt pięknej Inez)
- 2002 En esto creo (W to wierzę)
- 2002 La silla del Aguila (Fotel orła)
- 2004 Contra Bush
- 2006 Todas las Familias Felices (Wszystkie szczęśliwe rodziny)
- 2008 La Voluntad y la Fortuna (Wola i fortuna)
- 2009 Adan en Eden (Adam w Edenie)
- 2010 Vlad
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Medal Honoru Belisario Domíngueza (Meksyk)
- Kawaler Legii Honorowej (Francja)
- Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Academy of Achievement – Carlos Fuentes Biography (ang.) [dostęp 2011-12-10]
- ↑ Katarzyna Karaś: Nie żyje meksykański pisarz Carlos Fuentes (pol.). Polskie Radio, 2012-05-15. [dostęp 2012-05-15].
- ↑ Hemorragia masiva, causa de muerte de Fuentes (hiszp.). eluniversal.com.mx. [dostęp 2012-05-16].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- ISNI: 0000 0001 2130 1089
- VIAF: 43057803
- LCCN: n80022904
- GND: 118703420
- NDL: 00440308
- LIBRIS: zw9ccf0h4n9kd0c
- BnF: 119037146
- SUDOC: 026876531
- SBN: IT\ICCU\CFIV\020032
- NKC: jn19990002483
- BNE: XX914029
- NTA: 068787294
- BIBSYS: 90070406
- CiNii: DA00048018
- Open Library: OL4333664A
- NUKAT: n94005601
- NLI: 000049997
- PTBNP: 29666
- CANTIC: a10584493
- LNB: 000106507
- BNA: 000023048
- CONOR: 5293155
- KRNLK: KAC199633915
- WorldCat: lccn-n80022904
- Absolwenci Narodowego Uniwersytetu Meksykańskiego
- Doktorzy honoris causa Uniwersytetu w Cambridge
- Dramaturdzy XX wieku
- Eseiści XX wieku
- Eseiści XXI wieku
- Kawalerowie Legii Honorowej
- Laureaci Nagrody Cervantesa
- Laureaci Nagrody Premio Rómulo Gallegos
- Meksykańscy dramaturdzy
- Meksykańscy prozaicy
- Meksykańscy scenarzyści
- Odznaczeni Orderem Izabeli Katolickiej
- Prozaicy XX wieku
- Prozaicy XXI wieku
- Publicyści
- Scenarzyści XX wieku
- Wielcy Oficerowie Legii Honorowej
- Urodzeni w 1928
- Zmarli w 2012