Casemiro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Carlos Henrique Casimiro)
Casemiro
Ilustracja
Casemiro (2018)
Pełne imię i nazwisko

Carlos Henrique Casimiro

Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1992
São José dos Campos

Wzrost

185 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Manchester United

Numer w klubie

18

Kariera juniorska
Lata Klub
2002–2010 São Paulo
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2010–2013 São Paulo 61 (6)
2013 Real Madryt Castilla (wyp.) 15 (1)
2013 Real Madryt (wyp.) 1 (0)
2013–2022 Real Madryt 221 (24)
2014–2015 FC Porto (wyp.) 28 (3)
2022– Manchester United 43 (5)
W sumie: 369 (39)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  Brazylia U-17 7 (1)
2011  Brazylia U-20 15 (3)
2011–  Brazylia 75 (7)
W sumie: 97 (11)
  1. Aktualne na: 9 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 18 października 2023.
Dorobek medalowy
Copa América
złoto Brazylia 2019
srebro Brazylia 2021

Casemiro, właśc. Carlos Henrique Casimiro (ur. 23 lutego 1992 w São José dos Campos) – brazylijski piłkarz, występujący na pozycji defensywnego pomocnika w angielskim klubie Manchester United oraz w reprezentacji Brazylii. Zwycięzca Copa América 2019, wicemistrz Copa América 2021. Uczestnik Copa América 2015 i 2016 oraz Mistrzostw Świata 2018 i 2022.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczynał w klubie São Paulo FC, którego jest wychowankiem w 2010. W São Paulo 25 lipca 2010 w przegranym 0:1 meczu z Santosem FC Casemiro zadebiutował w lidze brazylijskiej[1]. Pierwszą bramkę w lidze brazylijskiej Casemiro strzelił 5 września 2011 w wygranym 3:2 wyjazdowym meczu z Clube Atlético Mineiro[2].

W pierwszym sezonie Casemiro zdołał wywalczyć miejsce w podstawowym składzie, rozegrał 18 meczów i zdobył dwa gole. W barwach São Paulo Casemiro rozegrał 45 meczów, w których strzelił 7 bramek.

W styczniu 2013 został wypożyczony na pół sezonu do Realu Madryt, gdzie występował głównie w drużynie „B”. W pierwszym zespole Realu zadebiutował 20 kwietnia w ligowym meczu przeciwko Realowi Betis, kiedy trener José Mourinho postanowił oszczędzić kilku podstawowych graczy.

Latem 2013 Real Madryt zdecydował się wykupić piłkarza. Casemiro podpisał czteroletni kontrakt z hiszpańskim klubem[3]. Królewscy skorzystali z klauzuli zawartej w trakcji wypożyczenie Brazylijczyka. Włodarze klubu przeznaczyli na jego transfer 5,3 miliona euro. 24 maja 2014 roku Brazylijczyk zdobył z zespołem ze stolicy Hiszpanii Ligę Mistrzów.

Latem 2014 Casemiro został wypożyczony na rok do FC Porto. W 28 meczach dla portugalskiej drużyny zdobył 3 bramki i zanotował 2 asysty.

W 2015 Brazylijczyk powrócił do drużyny Rafaela Beniteza. Nie był zawodnikiem wyjściowego składu, jednak dostawał sporadyczne szanse do gry. W styczniu 2016 po odejściu z klubu Beniteza i po zatrudnieniu Zinédine’a Zidane’a Casemiro dostawał znacznie więcej szans na pokazanie się na boisku, a pod koniec sezonu został już kluczowym zawodnikiem w układance Francuza. 28 maja 2016 zdobył swój drugi z zespołem Królewskich puchar Ligi Mistrzów UEFA.

19 sierpnia 2022 Manchester United ogłosił, że doszedł do porozumienia z Realem Madryt w sprawie transferu Casemiro[4]. 22 sierpnia 2022 roku podpisał czteroletni kontrakt z opcją przedłużenia o kolejny rok z Manchesterem United[5]. W nowym klubie zadebiutował 27 sierpnia 2022 roku w wygranym 0:1 meczu przeciwko Southampton, zmieniając w 80 minucie spotkania Anthony’ego Elangę[6]. Swoją pierwszą bramkę dla Manchesteru United strzelił 22 października 2022 roku w zremisowanym 1:1 meczu przeciwko Chelsea[7].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Casemiro w reprezentacji Brazylii zadebiutował 14 września 2011 w zremisowanym 0:0 towarzyskim meczu z reprezentacją Argentyny.

W marcu 2011 Casemiro wraz z reprezentacją Brazylii U-20 wywalczył Mistrzostwo Ameryki Południowej U-20. Na turnieju w Peru Casemiro wystąpił w 8 spotkaniach, w których strzelił 3 bramki. W sierpniu Casemiro wraz kadrą U-20 zdobył Mistrzostwa Świata U-20. Na turnieju w Kolumbii Casemiro wystąpił we wszystkich siedmiu meczach.

Statystyki klubowe[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na 9 marca 2024)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Kontynentalne Inne Suma
M B M B M B M B M B M B
São Paulo 2010 Série A 18 2 0 0 0 0 0 0 18 2
2011 Série A 21 4 5 1 2 0 12 1 40 6
2012 Série A 22 0 9 1 1 0 18 2 50 3
2013 Série A 0 0 0 0 2 0 1 0 3 0
Real Madryt Castilla (wyp.) 2012/13 Segunda División 15 1 15 1
Real Madryt (wyp.) 2012/13 Primera División 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
Real Madryt 2013/14 Primera División 12 0 7 0 6 0 25 0
FC Porto (wyp.) 2014/15 Primeira Liga 28 3 1 0 10 1 2 0 41 4
Real Madryt 2015/16 Primera División 23 1 1 0 11 0 35 1
2016/17 Primera División 25 4 5 0 9 2 3 0 42 6
2017/18 Primera División 30 5 1 0 12 1 5 1 48 7
2018/19 Primera División 29 3 5 0 6 1 3 0 43 4
2019/20 Primera División 35 4 1 0 8 1 2 0 46 5
2020/21 Primera División 34 6 1 0 10 1 1 0 46 7
2021/22 Primera División 32 1 3 0 11 0 2 0 48 1
2022/23 Primera División 1 0 0 0 0 0 1 0 2 0
Manchester United 2022/23 Premier League 28 4 5 2 6 1 12 0 51 7
2023/24 Premier League 15 1 2 1 2 1 2 2 21 5
Ogólnie w karierze 369 39 46 5 8 2 102 9 50 4 575 59

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

São Paulo[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt[edytuj | edytuj kod]

Manchester United[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

28 czerwca 2014 po trzech latach związku poślubił Annę Marianę Ortegę, w Itatibie[8]. Mają córkę – Sarę (ur. 6 marca 2016) oraz syna Caio (ur. 2021)[9].

W 2019 r. założył własną organizację e-sportową Case Esports, biorącą udział w turniejach Counter Strike: Global Offensive, FIFA, Valorant oraz League of Legends[10][11][12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Santos 1 – 0 São Paulo. guardian.touch-line.com. [dostęp 2011-09-21]. (port.).
  2. Atlético-MG 2 – 3 São Paulo. guardian.touch-line.com. [dostęp 2011-09-21]. (port.).
  3. Comunicado Oficial. Real Madrid CF, 2013-06-10. [dostęp 2013-06-10]. (hiszp.).
  4. Oficjalnie: Manchester United osiągnął porozumienie w sprawie transferu Casemiro. devilpage.pl. [dostęp 2022-08-19]. (pol.).
  5. Oficjalnie: Casemiro podpisał kontrakt z Manchesterem United, devilpage.pl [dostęp 2022-08-22] (pol.).
  6. Southampton – Manchester United 0:1. Cenne zwycięstwo na południu Anglii, devilpage.pl [dostęp 2022-08-27] (pol.).
  7. Chelsea – Manchester United 1:1. Hit kolejki trzymał w napięciu do ostatnich minut!. devilpage.pl, 2022-10-22. [dostęp 2022-10-22]. (pol.).
  8. Real Madrid: Segunda boda en el Real Madrid: Casemiro se casa en Brasil con Anna María Ortega. Noticias de Noticias, vanitatis.elconfidencial.com [dostęp 2017-11-15] (hiszp.).
  9. Victor Ernest, Casemiro of Real Madrid flaunts his lovely wife Anna, his two children, Sara and Caio, Futball News, 17 kwietnia 2022 [dostęp 2023-01-03] (ang.).
  10. Casemiro prezentuje swoją organizację esportową i stawia na brazylijski skład CS:GO!, Cybersport.pl [dostęp 2023-01-03].
  11. Pyrka dołącza do organizacji gwiazdy Manchesteru United, Cybersport.pl [dostęp 2023-01-03].
  12. Case Esports | Equipos [dostęp 2023-01-03] (hiszp.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]