Carlos Osoro

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	22 lutego 1997
Miejscowość	Ourense
Miejsce	Katedra św. Marcina
Konsekrator	Lajos Kada
Współkonsekratorzy	Julián Barrio Barrio; José Diéguez Reboredo
Konsekrowani biskupi
Raúl Berzosa	14 maja 2005
José Cobo Cano	17 lutego 2018
Santos Montoya Torres	17 lutego 2018
Jesús Vidal Chamorro	17 lutego 2018
Luis Marín de San Martín	11 kwietnia 2021
Antonio Prieto Lucena	10 czerwca 2023
Współkonsekrowani biskupi
Leonardo Lemos Montanet	11 lutego 2012
Alberto Ortega Martín	10 października 2015
Manuel Herrero Fernández	18 czerwca 2016
Arturo Ros Murgadas	3 września 2016
Santiago De Wit Guzmán	10 czerwca 2017
Aquilino Bocos Merino	16 czerwca 2018
José María Avendaño Perea	26 listopada 2022

Carlos Osoro
	Kardynał prezbiter
	Per Christum et cum Ipso et in Ipso; Przez Chrystusa, z Nim i w Nim
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1945 ; Castañeda
	Arcybiskup Madrytu
Okres sprawowania	2014–2023
	Arcybiskup Walencji
Okres sprawowania	2009–2014
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	29 lipca 1973
Nominacja biskupia	27 grudnia 1996
Sakra biskupia	22 lutego 1997
Kreacja kardynalska	19 listopada 2016; Franciszek
Kościół tytularny	Santa Maria in Trastevere
	Multimedia w Wikimedia Commons

Carlos Osoro Sierra (ur. 16 maja 1945 w Castañeda), hiszpański duchowny katolicki, arcybiskup Madrytu w latach 2014–2023, kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po studiach teologicznych w Salamance przyjął święcenia kapłańskie dla diecezji Santander 29 lipca 1973 z rąk biskupa Juana Antonio del Val Gallo. Po kilku latach pracy w Torrelavega został pracownikiem diecezjalnej kurii, pełniąc funkcje sekretarza biskupiego ds. duszpasterskich oraz delegata ds. powołań, seminarzystów oraz apostolstwa świeckich. W 1976 został wikariuszem generalnym diecezji, zaś rok później także rektorem seminarium w Monte Corbán. W latach 1994-1996 był przewodniczącym kapituły katedralnej.

Episkopat[edytuj | edytuj kod]

27 grudnia 1996 został mianowany biskupem diecezji Ourense. Sakry biskupiej udzielił mu 22 lutego 1997 nuncjusz apostolski w Hiszpanii - arcybiskup Lajos Kada.

7 stycznia 2002 mianowany arcybiskupem metropolitą Oviedo^[1].

8 stycznia 2009 Benedykt XVI mianował go arcybiskupem metropolitą Walencji^[2]. Zastąpił na tym stanowisku kard. Agustína García-Gasco Vicente. W latach 2014–2017 był wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Hiszpanii^[3].

28 sierpnia 2014 papież Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą Madrytu w miejsce przechodzącego na emeryturę kardynała Antonio Rouco Vareli^[4], zaś 9 czerwca 2016 ustanowił go także ordynariuszem dla hiszpańskich wiernych obrządku wschodniego^[5]. 1 marca 2024 zrezygnował z urzędu ordynariusza dla hiszpańskich wiernych obrządku wschodniego^[6]. 9 października 2016 ogłoszono jego nominację kardynalską^[7]. Kreowany kardynałem prezbiterem Santa Maria in Trastevere 19 listopada 2016^[8]. W latach 2020–2024 ponownie był wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Hiszpanii.

12 czerwca 2023 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu złożoną ze względu na wiek^[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO DI OVIEDO (SPAGNA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2002-01-07. [dostęp 2018-09-14]. (wł.).
↑ RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO DI VALENCIA (SPAGNA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2009-01-08. [dostęp 2018-09-14]. (wł.).
↑ Konferencja Episkopatu Hiszpanii w bazie gcatholic.org (ang.) [dostęp 2018-09-14]
↑ Rinuncia dell’Arcivescovo Metropolita di Madrid (Spagna) e nomina del successore. vatican.va, 2014-08-28. [dostęp 2018-09-14]. (wł.).
↑ Erezione dell’Ordinariato per i fedeli cattolici orientali residenti in Spagna e sprovvisti di gerarchia propria e nomina del primo Ordinario. vatican.va, 2016-06-09. [dostęp 2018-09-14]. (wł.).
↑ Rinuncia e nomina del nuovo Ordinario per i fedeli orientali sprovvisti di Gerarchia della propria Chiesa sui iuris in Spagna. vatican.va. [dostęp 2024-03-01]. (wł.).
↑ Annuncio di Concistoro il 19 novembre per la creazione di nuovi Cardinali, 09.10.2016
↑ Watykan: papież kreował 17 nowych kardynałów. deon.pl, 2016-11-19. [dostęp 2018-09-14]. (pol.).
↑ Rinuncia e Nomina dell'Arcivescovo Metropolita di Madrid (Spagna). s. vaticannews.va. [dostęp 2023-06-12]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Życiorys w słowniku biograficznym kardynałów autorstwa Salvadora Mirandy (ang.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Carlos Osoro [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2023-06-12] (ang.).

[1] RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO DI OVIEDO (SPAGNA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2002-01-07. [dostęp 2018-09-14]. (wł.).

[2] RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO DI VALENCIA (SPAGNA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2009-01-08. [dostęp 2018-09-14]. (wł.).

[3] Konferencja Episkopatu Hiszpanii w bazie gcatholic.org (ang.) [dostęp 2018-09-14]

[4] Rinuncia dell’Arcivescovo Metropolita di Madrid (Spagna) e nomina del successore. vatican.va, 2014-08-28. [dostęp 2018-09-14]. (wł.).

[5] Erezione dell’Ordinariato per i fedeli cattolici orientali residenti in Spagna e sprovvisti di gerarchia propria e nomina del primo Ordinario. vatican.va, 2016-06-09. [dostęp 2018-09-14]. (wł.).

[6] Rinuncia e nomina del nuovo Ordinario per i fedeli orientali sprovvisti di Gerarchia della propria Chiesa sui iuris in Spagna. vatican.va. [dostęp 2024-03-01]. (wł.).

[7] Annuncio di Concistoro il 19 novembre per la creazione di nuovi Cardinali, 09.10.2016

[8] Watykan: papież kreował 17 nowych kardynałów. deon.pl, 2016-11-19. [dostęp 2018-09-14]. (pol.).

[9] Rinuncia e Nomina dell'Arcivescovo Metropolita di Madrid (Spagna). s. vaticannews.va. [dostęp 2023-06-12]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)	Sebastián Herrero (1903) Rafael Merry del Val (1903) Marcelo Spínola (1905) Gregorio Aguirre García (1907) José Cos y Macho (1911) Enrique Almaraz Santos (1911) Victoriano Guisasola (1914) Juan Soldevilla (1919) Joan Baptista Benlloch (1921) Francisco Vidal Barraquer (1921) Enrique Reig Casanova (1922) Eustaquio Ilundáin (1925) Vicente Casanova (1925) Pedro Segura (1927) Isidro Gomá (1935) Enrique Pla y Deniel (1946) Agustín Parrado García (1946) Manuel Arce y Ochotorena (1946) Benjamín de Arriba Castro (1953) Fernando Quiroga Palacios (1953) José María Bueno Monreal (1958) Arcadio Larraona (1959) Anselmo Albareda (1962) Ángel Herrera Oria (1965) Vicente Enrique y Tarancón (1969) Arturo Tabera Araoz (1969) Marcelo González Martín (1973) Narciso Jubany (1973) Ángel Suquía (1985) Antonio María Javierre Ortas (1988) Eduardo Martínez Somalo (1988) Ricard Maria Carles (1994) Francisco Álvarez Martínez (2001) Carlos Amigo (2003) Agustín García-Gasco (2007) Urbano Navarrete (2007) José Manuel Estepa Llaurens (2010) Fernando Sebastián Aguilar (2014)
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Antonio María Rouco Varela (1998) Julián Herranz Casado (2003) Lluís Martínez Sistach (2007) Santos Abril (2012) Ricardo Blázquez (2015) Aquilino Bocos Merino (2018)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Antonio Cañizares (2006) Carlos Osoro (2016) Juan José Omella (2017) Luis Ladaria Ferrer (2018) Miguel Ángel Ayuso Guixot (2019) Cristóbal López Romero (2019) Fernando Vérgez Alzaga (2022) José Cobo Cano (2023) Ángel Fernández Artime (2023)