Caryospora pseustesi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Caryospora pseustesi
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

protisty

Podkrólestwo

Biciliata

Typ

Myzozoa

Podtyp

Apicomplexa

Gromada

Coccidea

Rząd

Eucoccidiorida

Podrząd

Eimeriorina

Rodzina

Eimeriidae

Rodzaj

Caryospora

Gatunek

Caryospora pseustesi

Nazwa systematyczna
Caryospora pseustesi Lainson, Paiva do Nascimento i Shaw, 1991

Caryospora pseustesi – gatunek pasożytniczych pierwotniaków należący do rodziny Eimeriidae z podtypu Apicomplexa, które kiedyś były klasyfikowane jako protista. Występuje jako pasożyt węży[1]. C. pseustesi cechuje się tym iż oocysta zawiera 1 sporocystę[2]. Z kolei każda sporocysta zawiera 8 sporozoitów[2].

Obecność tego pasożyta stwierdzono u Pseustes sulphureus sulphureus[1] należącego do rodziny połozowatych (Colubridae).

Występuje na terenie Brazylii w Ameryce Południowej[3].

Sporulowana oocysta[edytuj | edytuj kod]

Jest kształtu sferoidalnego, posiada ścianę o grubości 1,7 μm[3], barwy złoto-brązowej. Oocysta posiada następujące rozmiary: długość 25 – 27,5 μm, szerokość 23,7 – 27,5 μm[3]. Brak mikropyli, wieczka biegunowego i ciałka biegunowego[3].

Sporulowana sporocysta i sporozoity[edytuj | edytuj kod]

Sporocysty kształtu owoidalnego o długości 17,5 – 20 μm, szerokości 12,5 – 15 μm[3]. Występuje ciałko Stieda oraz substieda body (SBB)[3]. Brak parastieda body (PSB)[3]. Sporozoity w kształcie kiełbasek, ułożone nieregularnie, ciałko resztkowe sporocysty rozproszone[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b The Coccidian Genus Caryospora. Department of Biology, University of New Mexico, Division of Biology, Kansas State University. [dostęp 2012-06-26]. (ang.).
  2. a b Tirth R. Ghimire. Redescription of Genera of Family Eimeriidae Minchin, 1903. „International Journal of Life Sciences”. 4, s. 26-47, 2010. 
  3. a b c d e f g h R Lainson, FP Nascimento, JJ Shaw. Some new species of Caryospora (Apicomplexa: Eimeriidae) from Brazilian snakes, and a re-description of C. jararacae Carini, 1939. „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”. 86 (3), s. 349-364, 1991. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]