Ceboruco

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ceboruco
Ilustracja
Państwo

 Meksyk

Pasmo

Kordyliera Wulkaniczna

Wysokość

2280[1] m n.p.m.

Położenie na mapie Meksyku
Mapa konturowa Meksyku, blisko centrum na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Ceboruco”
Ziemia21°07′30″N 104°30′30″W/21,125000 -104,508333

Ceboruco – aktywny stratowulkan w Meksyku, w stanie Nayarit, w gminie Jala, wchodzący w skład Kordyliery Wulkanicznej.

Przypuszcza się, że największa erupcja miała miejsce około 1000 roku naszej ery, podczas której do atmosfery wydostało się 11 km³ materiału piroklastycznego[2]. Szacuje się, że siła wybuchu odpowiadała 6 stopniom w skali eksplozywności erupcji wulkanicznych. W wyniku tej erupcji powstał krater o średnicy 4 km[2]. Ostatnia poważna aktywność wulkanu miała miejsce w latach 18701875. Rozpoczęła się 23 lutego 1870 roku i miała charakter wybuchowo-wylewny. Na okres dwóch lat utworzyła się rzeka lawy o długości 7,7 km. 20 marca 1875 roku chmura popiołu osiągnęła 15 km wysokości[3]. Siła erupcji została oceniona na 3 stopnie w skali eksplozywności erupcji wulkanicznych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ceboruco w Global Volcanism Program. volcano.si.edu. [dostęp 2013-09-18]. (ang.).
  2. a b Ceboruco w bazie volcanodiscovery.com. volcanodiscovery.com. [dostęp 2013-09-18]. (ang.).
  3. Ceboruco w bazie volcanolive.com. volcanolive.com. [dostęp 2013-09-18]. (ang.).