Cena ziemi rolniczej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Cena ziemi rolniczej – skapitalizowana renta gruntowa, proporcjonalna do zdolności danej działki do plonowania i odpowiadająca relacji podaż-popyt na ziemie w danym czasie i w danym miejscu[1].

Cena ziemi rolniczej w świetle ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego z 2003 r.[edytuj | edytuj kod]

W ustawie z 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego przyjęto zasady kształtowania ustroju rolnego państwa przez[2]:

  • poprawę struktury obszarowej gospodarstw rolnych;
  • przeciwdziałanie nadmiernej koncentracji nieruchomości rolnych;
  • zapewnienie prowadzenia działalności rolniczej w gospodarstwach rolnych przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach.

Za gospodarstwo rodzinne uważa się gospodarstwo rolne:

  • prowadzone przez rolnika indywidualnego;
  • w którym łączna powierzchnia użytków rolnych jest nie większa niż 300 ha.

Za rolnika indywidualnego uważano osobę fizyczną, będącą właścicielem lub dzierżawcą nieruchomości rolnych o łącznej powierzchni użytków rolnych nieprzekraczającej 300 ha. Osoba prowadzi osobiście gospodarstwo rolne, posiada kwalifikacje rolnicze, zamieszkuje w gminie, na obszarze której położona jest jedna z nieruchomości rolnych wchodzących w skład tego gospodarstwa.

Osoba fizyczna osobiście prowadzi gospodarstwo rolne, jeżeli podejmuje wszelkie decyzje dotyczące prowadzenia działalności rolniczej w tym gospodarstwie.

Osoba fizyczna posiada kwalifikacje rolnicze, jeżeli:

  • uzyskała wykształcenie rolnicze co najmniej zasadnicze lub wykształcenie średnie lub wyższe;
  • osobiście prowadziła gospodarstwo rolne lub pracowała w gospodarstwie rolnym przez okres co najmniej 5 lat.

Według danych Głównego Urzędu Statystycznego ceny ziemi rolniczej kształtowały się następująco[3][4]:

Rok Cena
2004 6634 zł/ha
2005 8224 zł/ha
2006 9290 zł/ha
2007 12 134 zł/ha
2009 17 042 zł/ha
2010 18 037 zł/ha
2013 26 339 zł/ha
2014 32 317 zł/ha
2015 38 579 zł/ha

Cena ziemi rolniczej w świetle ustawy o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw z 2016 r.[edytuj | edytuj kod]

W ustawie z 2016 r. o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw przyjęto, że w okresie 10 lat od dnia wejścia w życie ustawy wstrzymuje się sprzedaż nieruchomości albo ich części wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa[5].

Do realizacji ustawy zobowiązany został Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa w zakresie[6]:

  • rozpatrywania wniosków i wydawania decyzji administracyjnych na nabycie nieruchomości rolnych;
  • wykonywania prawa pierwokupu oraz prawa nabycia nieruchomości rolnych;
  • wykonywania prawa pierwokupu oraz prawa nabycia udziałów i akcji spółek kapitałowych będących właścicielami lub użytkownikami wieczystymi nieruchomości rolnej o powierzchni co najmniej 5 ha albo nieruchomości rolnych o łącznej powierzchni co najmniej 5 ha;
  • rozpatrywania wniosków i wydawania decyzji administracyjnych na zbycie lub oddanie w posiadanie innym podmiotom nabytych nieruchomości rolnych przed upływem okresu 5 lat;
  • nabywania na własność Skarbu Państwa nieruchomości rolnych w celu poprawy struktury obszarowej gospodarstw rolnych;
  • sprawowania nadzoru nad spełnianiem zobowiązań ustawowych przez nabywców nieruchomości rolnych.

Według danych Głównego Urzędu Statystycznego ceny ziemi rolniczej kształtowały się następująco[7]:

Rok Cena
2017 41 287 zł/ha
2018 44 381 zł/ha
2019 47 233 zł/ha
2020 48 096 zł/ha

Ceny ziemi rolniczej w układzie wojewódzkim były zróżnicowane regionalnie i terytorialnie, przy czym w 2020 r.najwyższe ceny notowane były w woj. wielkopolskim (64 423 zł/ha), w woj. kujawsko-pomorskim (56 372 zł/ha) i w woj. podlaskim (51 173 zł/ha). Z kolei najniższe ceny ziemia rolnicza notowano w woj. zachodniopomorskim (28 797 zł/ha), w woj. lubuskim (29 125 zł/ha) oraz w woj. podkarpackim (30 012 zł/ha).

Ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego po nowelizacji z 2019 r.[edytuj | edytuj kod]

Znowelizowanie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego z 2019 r. określała zasady kształtowania ustroju rolnego państwa przez[8]:

  • poprawę struktury obszarowej gospodarstw rolnych;
  • przeciwdziałanie nadmiernej koncentracji nieruchomości rolnych;
  • zapewnienie prowadzenia działalności rolniczej w gospodarstwach rolnych przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach;
  • wspieranie rozwoju obszarów wiejskich;
  • wdrażanie i stosowanie instrumentów wsparcia rolnictwa;
  • aktywną politykę rolną państwa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia Agrobiznesu, Augustyn Woś (red.), Warszawa: Fundacja Innowacja, Wyższa Szkoła Społeczno-Ekonomiczna, 1998, ISBN 83-86169-18-4.
  2. Dz.U. z 2003 r. nr 64, poz. 592: Ustawa z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.
  3. Rocznik Statystyczny Rolnictwa 2010, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, grudzień 2010 [dostęp 2021-09-27].
  4. Rocznik Statystyczny Rolnictwa 2016, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 14 lutego 2017 [dostęp 2021-09-27].
  5. Dz.U. z 2022 r. poz. 507: Ustawa z dnia 14 kwietnia 2016 r. o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw.
  6. UKUR – obrót ziemią rolną. Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa. [dostęp 2021-09-27].
  7. Rocznik Statystyczny Rolnictwa 2020, Główny Urząd Statystyczny, Warszawa, 26 marca 2021 [dostęp 2021-09-27].
  8. Dz.U. z 2024 r. poz. 423: Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 marca 2024 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego.