Centralny Instytut Socjalistycznego Zarządzania Gospodarką KC SED

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Centralny Instytut Socjalistycznego Zarządzania Gospodarką KC SED
Zentralinstitut für sozialistische Wirtschaftsführung beim ZK der SED
Ilustracja
Centralny Instytut Socjalistycznego Zarządzania Gospodarką KC SED (1966)
Data założenia

1965

Data likwidacji

1989

Państwo

 NRD

Adres

Fürstenwalder Damm 880,
Berlin

Liczba pracowników

218

Rektor

Helmut Koziolek

Położenie na mapie Berlina
Mapa konturowa Berlina, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Centralny Instytut Socjalistycznego Zarządzania Gospodarką KC SED”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Centralny Instytut Socjalistycznego Zarządzania Gospodarką KC SED”
Ziemia52°26′32,1″N 13°40′53,1″E/52,442250 13,681417

Centralny Instytut Socjalistycznego Zarządzania Gospodarką KC SED (Zentralinstitut für sozialistische Wirtschaftsführung beim ZK der SED) – uczelnia badawczo-dydaktyczna KC SED w zakresie zarządzania gospodarką.

Został założony w listopadzie 1965 w Berlinie-Rahnsdorf. Instytut pełnił funkcję doradczą Komitetu Centralnego SED i Rady Ministrów NRD w przygotowaniu podstawowych decyzji dotyczących polityki gospodarczej. Koordynował podstawy nauczania i badań naukowych w dziedzinie socjalistycznego zarządzania gospodarką. Zgodnie z dyrektywami KC SED szkolił przedstawicieli centralnych kadr kierowniczych – ministrów, dyrektorów zjednoczeń, kombinatów i przedsiębiorstw, reprezentujących budownictwo, transport, handel wewnętrzny i zagraniczny na czterotygodniowych kursach podstawowych. Organizował też półroczne kursy dla młodszej kadry kierowniczej. Realizował trwające 2 do 10 dni seminaria informacyjne dla grup 40–60 menedżerów średniego szczebla. Seminaria te organizowano 6–8 razy rocznie, które stały się znane jako „Dyskusje Ransdorfskie” (Rahnsdorfer Gespräche). Uczestnictwo w tych szkoleniach było obowiązkowe. Ustanawiano własne priorytety badawcze. Instytut ściśle współpracował z innymi instytucjami SED i aparatu państwowego, zwłaszcza z Wyższą Szkołą Partyjną im. Karola Marksa KC SED (Parteihochschule „Karl Marx” beim ZK der SED) i Akademią Nauk Społecznych KC SED (Akademie für Gesellschaftswissenschaften beim ZK). W działalności szkoleniowej instytut współpracował z ministerstwami gospodarczymi i szkołami wyższymi. Instytut pełnił też rolę organu sterującego w zakresie nauk o przywództwie. Dyrektorem instytutu był Helmut Koziolek (1965–1989).

Podział organizacyjny[edytuj | edytuj kod]

  • Zakład badań operacyjnych (Abteilung Operationsforschung)[1]
  • Zakład elektronicznego przetwarzania danych (Abteilung Elektronische Datenverarbeitung)
  • Zakład prawa gospodarczego (Abteilung Wirtschaftsrecht)
  • Zakład prognozowania (Abteilung Prognostik)
  • Zakład planowania (Abteilung Planung)

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

Instytut mieścił się nad jez. Müggelsee, w budynku wybudowanym w 1952 dla szkoły ekonomicznej (Wirtschaftsschule) związku zawodowego IG Metallurgie w Berlinie-Rahnsdorf przy Fürstenwalder Damm 880.[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hans-Christoph Rauh, Peter Ruben: Denkversuche: DDR-Philosophie in den 60er Jahren, Ch. Links Verlag 2005, s. 386
  2. Rahnsdorfer Echo z 12/16-01/17.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]