Centralny Związek Zawodowy Pracowników Kolejowych w R.P.

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Centralny Związek Zawodowy Pracowników Kolejowych w R.P.
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Data założenia

1929

Zakończenie działalności

1939

Rodzaj stowarzyszenia

związek zawodowy

Zasięg

organizacja o zasięgu krajowym

Prezes

Józef Brzostek (1939)

Członkowie

1.322 (1931), 1.867 (1936)

Powiązania

P.P.S. d. Frakcja Rewolucyjna

brak współrzędnych

Centralny Związek Zawodowy Pracowników Kolejowych w R.P. (CZK), jedna z działających w okresie międzywojennym w środowisku pracowników kolejowych organizacji związkowych, powstała w wyniku przesilenia w Z.Z.K. w 1929. Była organizacją zbliżoną do P.P.S. d. Frakcji Rewolucyjnej, według innych ocen reformistyczno-sanacyjną. W ostatnim okresie skupiała członków w 35 kołach, 6 okręgach.

Prezesi[edytuj | edytuj kod]

  • 1935[1]-1939 - Józef Brzostek

Media[edytuj | edytuj kod]

Organem związku był dwutyg. Kolejarz CZK (1930-1937).

Siedziby[edytuj | edytuj kod]

W 1930 siedziba mieściła się w budynku należącym do PKP przy ul. Brzeskiej 2, w 1936 przy ul. Brukowej 29.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • 20-lecie komunikacji w Polsce odrodzonej, Koncern Prasowy „Ilustrowany Kuryer Codzienny” Kraków 1939, 560 s.
  • książki telefoniczno-adresowe

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Inżynier Kolejowy nr 8/35