Centrolene
| Centrolene[1] | |||
| Jiménez de la Espada, 1872[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – C. antioquiensis | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Centrolene | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Centrolene geckoideum Jiménez de la Espada, 1872 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Centrolene – rodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Centroleninae w rodzinie szklenicowatych (Centrolenidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w wilgotnych lasach wzdłuż Andów od Kolumbii i Wenezueli do Peru oraz w Kordylierze Nadbrzeżnej w Wenezueli i regionie Gujana[4].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Centrolene: gr. κεντρον kentron „ostry koniec, kolec”[5]; ωλενη ōlenē „łokieć, przedramię”[6].
- Centrolenella: rodzaj Centrolene Jiménez de la Espada, 1872; łac. przyrostek zdrabniający -ella[7][3]. Gatunek typowy: Centrolenella antioquiensis Noble, 1920.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[4]:
- Centrolene acanthidiocephalum (Ruiz-Carranza & Lynch, 1989)
- Centrolene altitudinalis (Rivero, 1968)
- Centrolene antioquiensis (Noble, 1920)
- Centrolene ballux (Duellman & Burrowes, 1989)
- Centrolene buckleyi (Boulenger, 1882)
- Centrolene camposi Cisneros-Heredia, Yánez-Muñoz, Sánchez-Nivicela & Ron, 2023
- Centrolene charapita Twomey, Delia & Castroviejo-Fisher, 2014
- Centrolene condor Cisneros-Heredia & Morales-Mite, 2008
- Centrolene daidalea (Ruiz-Carranza & Lynch, 1991)
- Centrolene ericsmithi Cisneros-Heredia, Yánez-Muñoz, Sánchez-Nivicela & Ron, 2023
- Centrolene geckoidea Jiménez de la Espada, 1872
- Centrolene heloderma (Duellman, 1981)
- Centrolene hesperia (Cadle & McDiarmid, 1990)
- Centrolene huilensis Ruiz-Carranza & Lynch, 1995
- Centrolene hybrida Ruiz-Carranza & Lynch, 1991
- Centrolene lemniscata Duellman & Schulte, 1993
- Centrolene lynchi (Duellman, 1980)
- Centrolene muelleri Duellman & Schulte, 1993
- Centrolene notosticta Ruiz-Carranza & Lynch, 1991
- Centrolene paezorum Ruiz-Carranza, Hernández-Camacho & Ardila-Robayo, 1986
- Centrolene peristicta (Lynch & Duellman, 1973)
- Centrolene pipilata (Lynch & Duellman, 1973)
- Centrolene sabini Catenazzi, Von May, Lehr, Gagliardi-Urrutia & Guayasamin, 2012
- Centrolene sanchezi Ruiz-Carranza & Lynch, 1991
- Centrolene savagei (Ruiz-Carranza & Lynch, 1991)
- Centrolene solitaria (Ruiz-Carranza & Lynch, 1991)
- Centrolene venezuelense (Rivero, 1968)
- Centrolene zarza Székely, Córdova-Díaz, Hualpa-Vega, Hualpa-Vega & Székely, 2023
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Centrolene, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ M. Jiménez de la Espada. Nuevos batrácios Americanos. „Anales de la Sociedad Española de Historia Natural”. 1, s. 87, 1872. (hiszp.).
- ↑ a b G.K. Noble. Two new batrachians from Colombia. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 42, s. 441, 1920. (ang.).
- ↑ a b Darrel R. Frost: Centrolene Jiménez de la Espada, 1872. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2023-12-11]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 47.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 152.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 80.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).