Cerberus – historyczny gwiazdozbiór stanowiący część obecnej konstelacjiHerkulesa. Został wydzielony przez Jana Heweliusza w 1687 roku[2][4]. Miał on symbolizować Cerbera, który w mitologii greckiej i rzymskiej był trójgłowym psem strzegącym wejścia do krainy zmarłych, a którego sprowadzenie z Hadesu było ostatnią z dwunastu prac Herkulesa. Heweliusz i późniejsi twórcy map nieba przedstawiali jednak Cerbera jako trójgłowego węża lub węże[2][5]. Johann Elert Bode zilustrował wcześniej gwiazdozbiór rysunkiem herosa trzymającego w ręku gałąź ze złotymi jabłkami z ogrodu Hesperyd, których zdobycie było poprzednią z dwunastu prac[1][2]. Na późniejszych przedstawieniach obrazy te mieszały się, a konstelacja była opisywana jako Cerberus et Ramus Pomifer („Cerber i gałąź z jabłkami”)[1][5]. Astronomowie dyskutowali nad przedstawieniem tej konstelacji aż do jej wyjścia z użycia w końcu XIX wieku[1]. Tworzyły ją gwiazdy 93, 95, 102 i 109 Herculis[2].
↑ abcdeJohn C. Barentine: The Lost Constellations: A History of Obsolete, Extinct, or Forgotten Star Lore. Springer, 2015, s. 99. ISBN 978-0-7188-2695-6.
↑Cerberus. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 159–160. ISBN 0-486-21079-0. (ang.)
