Cerkiew Świętych Konstantyna i Michała w Wilnie
| cerkiew parafialna | |||||||||||||
.jpg) Widok ogólny | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia |
Świętych Konstantyna i Michała w Wilnie | ||||||||||||
| Wezwanie |
Świętych Konstantyna i Michała | ||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
21 maja/3 czerwca; | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Wilna  | |||||||||||||
Położenie na mapie Litwy  | |||||||||||||
 54°40′55,4″N 25°16′06,7″E/54,682056 25,268528
| |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Cerkiew Świętych Konstantyna i Michała, pełna nazwa: Cerkiew Świętego Równego Apostołom Cara Konstantyna i św. Michała Maleina, zwana potocznie Cerkwią Romanowską – cerkiew prawosławna z 1913 w Wilnie przy ulicy Jono Basanavičiaus, na Górze Bouffałowej, jednym z wyższych punktów Wilna. Siedziba parafii.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew została wzniesiona w 1913 z okazji uroczystości trzystu lat panowania Romanowów na tronie carskiej Rosji. Fundatorem obiektu był urzędnik carski i znany dobroczyńca prawosławia, Iwan Kolesnikow. Obiekt został oddany do użytku 13 maja 1913, w obecności wielkiej księżnej Elżbiety Fiodorowny. Budowa cerkwi miała stanowić potwierdzenie rosyjskości miasta. W czasie niemieckiej okupacji Wilna podczas I wojny światowej cerkiew przejęła niemiecka policja, zamieniając ją na tymczasowy areszt dla osób, które naruszyły godzinę policyjną. W latach 1921–1926 miał miejsce generalny remont cerkwi[1].
Cerkiew była czynna przez cały okres przynależności Wilna do ZSRR jako świątynia parafialna.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Inspiracją dla budowniczych cerkwi był styl podobnych obiektów w Suzdalu i Rostowie, natomiast wnętrze obiektu utrzymanie jest w stylu staroruskim. Obiekt jest bogato zdobiony zewnątrz, przeważa tu motyw zgrupowanych po trzy kolumn przechodzących ponad półkolistymi oknami w archiwolty, wejście do cerkwi wiedzie przez utrzymany w podobnym stylu portal. Poniżej każdej z pięciu malowanych na zielono kopuł umieszczono dekorację stiukową. Świątynia wzniesiona jest z żółtej cegły na planie krzyża greckiego.
W cerkwi znajduje się 13 dzwonów przysłanych na potrzeby jej budowy z Moskwy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Krzysztof Wałejko (z zespołem red. ks. Marek Borysiak, Anna Franko, Irena Jutkiewicz i Katarzyna Jutkiewicz: Praktyczny przewodnik po Wilnie. Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Krzysztof Wałejko”, Suwałki 2003, s. 99. ISBN 83-918978-2-6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Szlewis G., Православные храмы Литвы, Свято-Духов Монастыр, Vilnius 2006, ISBN 9986-559-62-6, ss. 77–85
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Archiwalne widoki cerkwi w bibliotece Polona
