Cerkiew św. Eliasza w Czarnobylu
32-220-0001 | |||||||||||||||
cerkiew parafialna | |||||||||||||||
Cerkiew od frontu | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
20 lipca | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||||||||||||
51°16′20,9″N 30°14′16,8″E/51,272472 30,238000 |
Cerkiew św. Eliasza (ukr. Свято-Іллінська церква в Чорнобилі) – cerkiew prawosławna zbudowana w II połowie XIX wieku, jedna z trzech świątyń prawosławnych istniejących do 1918 w Czarnobylu, obecnie jedyny tego typu obiekt działający na terenie zamkniętej zony czarnobylskiej. Należy do eparchii kijowskiej Kościoła Prawosławnego Ukrainy[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Decyzję o budowie tej świątyni w Czarnobylu podjęto w 1749 – jej budowa zakończyła się w 1779[2]. Pierwszy groźny pożar strawił drewniany chram w 1849 – do jego odbudowy w latach 1851–1852 użyto materiałów z rozebranej zarządzeniem gubernatora kijowskiego Bibikowa molenny staroobrzędowców, do cerkwi św. Eliasza przeniesiono również część tamtejszych ikon[3]. Po raz kolejny czarnobylska cerkiew spłonęła w 1872, odbudowano ją w 1877[4] w postaci murowanej świątyni, na której konstrukcję przeznaczono 80 tys. rubli. Poświęcenia obiektu dokonano w 1878[5].
W 1929 władze radzieckie zamknęły świątynię i w latach 30. XX w. wykorzystywano ją jako magazyn ziarna[6]. Przywrócona do celów sakralnych w 1942, była czynna aż do ewakuacji całej ludności cywilnej w związku z katastrofą jądrową w 1986[7]. Od 1990 okazjonalnie zaczęto znów odprawiać w niej nabożeństwa, a od 2001 przywrócono regularne nabożeństwa i działalność parafii[8]. Należała do Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, zaś 22 listopada 2023 przeszła do Kościoła Prawosławnego Ukrainy[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Предстоятель прийняв представників громад, що доєдналися до ПЦУ. pomisna.info, 2023-11-22. [dostęp 2023-12-02]. (ukr.).
- ↑ Черніговець М.В., Черніговець Н.М., 2011: Чорнобиль: іст. нарис. Wydawnictwo Неопалима купина, str. 56. ISBN 978-966-2002-05-8
- ↑ Taranec Sergej Vasil'evič, „Staroobrâdčestvo goroda Kieva i Kievskoj gubernii”, Institut ukrainskoj arheografii i istočnikovedeniâ im. M. S. Gruševskogo, Kijów 2004, ISBN 966-02-3386-8
- ↑ Черніговець М.В., Черніговець Н.М., 2011, str. 56
- ↑ Ошибка базы данных Форум сайта г. Припять. Споры, дискуссии, обсуждения, наблюдения, обмен опытом, фотографии – все темы о Чернобыльской зоне отчуждения [online], forum.pripyat.com [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-11] .
- ↑ Черніговець М.В., Черніговець Н.М., 2011, str. 56 i 104
- ↑ Черніговець М.В., Черніговець Н.М., 2011, str. 57 i 104
- ↑ Черніговець М.В., Черніговець Н.М., 2011, str. 57 i 59