Cerkiew św. Michała Archanioła w Smerekowcu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Michała Archanioła
w Smerekowcu
374 z dnia 4 czerwic 1985 roku[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Smerekowiec

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Michała Archanioła w Smerekowcu

Wezwanie

św. Michała Archanioła

Położenie na mapie gminy Uście Gorlickie
Mapa konturowa gminy Uście Gorlickie, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Smerekowiec, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Smerekowiec, cerkiew”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Smerekowiec, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Smerekowiec, cerkiew”
Ziemia49°30′15,1″N 21°14′12,8″E/49,504200 21,236900
Strona internetowa

Cerkiew św. Michała Archanioła w Smerekowcu − dawna cerkiew greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła znajdująca się Smerekowcu z 1818.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia w Smerekowcu została zbudowana w 1818 w tzw. stylu józefińskim. Była to cerkiew greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła, która następnie została przejęta przez katolików. W 1889 oraz w 1930 kościół był przebudowywany. W 1974 został ustanowiony kościołem parafialnym w Smerekowcu i wydzielonym z parafii Gładyszów[2].

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew jest budowlą murowaną z kamienia i otynkowaną. Dach pokryty jest blachą.

Wnętrze pokrywa wspaniała polichromia figuralna i wykonany w 1889 roku ikonostas, czyli ozdobna, pokryta ikonami ściana, która znajduje się między miejscem ołtarzowym (prezbiterium) a nawą. Polichromia usytuowana jest na suficie i przedstawia Trójcę Świętą. Ikonostas 4-rzędowy został wykonany przez Karola Różewicza z Sanoka, w pierwszym z rzędów znajdują się ikony:

Środek pierwszego rzędu zajmują carskie wrota z portretami apostołów św. Marka, św. Łukasza, św. Jana i św. Mateusza. Drugi rząd ikonostasu to tzw. "rząd świąteczny", który przedstawia święta roku liturgicznego, w środkowej części tego rzędu jest Ostatnia Wieczerza. Trzeci rząd to tzw. grupa deisis, która przedstawia apostołów i świętych. Środkowa ikona 3 rzędu przedstawia Jezusa na tronie. Czwarty rząd to ikony z prorokami i ojcami Kościoła. Całość ikonostasu zwieńcza krzyż[2].

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Naprzeciw wejścia głównego usytuowana jest dzwonnica z 3 arkadami, gdzie w każdej z nich znajduje się dzwon. Jest to dzwonnica typu parawanowego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-07-09].
  2. a b c Historia kościoła. [dostęp 2013-01-16].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]