Cerkiew św. Michała Archanioła w Zagórzu (prawosławna)
 A-198 z dnia 30.09.1959.
| |||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||
.jpg) Elewacja frontowa | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Diecezja | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
8/21 listopada | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Zagórza  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Zagórz  | |||||||||||||||
 49°30′36,4″N 22°15′46,4″E/49,510111 22,262889
| |||||||||||||||
Cerkiew pod wezwaniem św. Michała Archanioła – prawosławna cerkiew parafialna w Zagórzu. Należy do dekanatu Sanok diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew znajduje się w dzielnicy Stary Zagórz, przy ulicy Józefa Piłsudskiego 51.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świątynia murowana została zbudowana w 1836[1][a]. W latach 1836–1947 greckokatolicka, następnie przejęta przez Skarb Państwa i przekazana prawosławnym. Opiekunem świątyni był Franciszek Truskolaski, a od 1928 do 1939 Adam Gubrynowicz.
Cerkiew była gruntownie remontowana w XX w. (1925, 1961[1]). Wpisana do rejestru zabytków 30 września 1959 pod nr A-198[2]. Cerkiew została włączona do uaktualnionego w 1972 spisu rejestru zabytków Sanoka w jego nowych granicach administracyjnych (istniejących do 1977)[1].
Od 2016 świątynia parafialna[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Budowla orientowana, salowa. Od frontu, nad kruchtą, okazała wieża (dolna kondygnacja murowana, otynkowana na biało, górna – węższa, drewniana), zwieńczona blaszanym baniastym hełmem z latarnią i kopułą. Nawa murowana, nieotynkowana, z półkolistymi oknami, zakończona apsydą. Nad nawą dach blaszany, jednokalenicowy, z wieżyczką zwieńczoną niewielką kopułką. Od strony północnej dobudowana zakrystia z trójspadowym dachem. Wewnątrz zabytkowy ikonostas.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Widok od strony wschodniej -
Ikonostas -
Sanktuarium
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zbigniew Osenkowski podał, że jej fundatorem był Erazm Łobaczewski, jednak on urodził się ok. 1835
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Artur Bata. Działalność Powiatowego Konserwatora Zabytków w Sanoku w 1972 r.. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. 17–18, s. 92, 1973. Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ Dział służbowy: Diecezja przemysko-nowosądecka, Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, nr 5 (318), maj 2016, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 0239-4499, s. 7
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Cerkiew zagórska. W: Zbigniew Osenkowski: Zagórz nad Osławą. Z dziejów miasta i gminy. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2006, s. 33–43. ISBN 83-922799-6-4.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona miasta i gminy Zagórz – Cerkiew w Zagórzu. zagorz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-06)].
