Cerkiew św. Mikołaja w Kolnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy
w Kolnie
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kolno

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Wezwanie

św. Mikołaja Cudotwórcy

brak współrzędnych

Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy w Kolnie – niezachowana do naszych czasów cerkiew prawosławna w Kolnie, wybudowana w latach 1904-1905.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wzrost ludności prawosławnej Kolna wiązał się z napływem na teren guberni łomżyńskiej rosyjskich urzędników i wojskowych. Na potrzeby tej społeczności powstała w 1904 cerkiew parafialna, wzniesiona ze środków pochodzących z dobrowolnej zbiórki (ponad 16 tys. rubli) oraz subwencji Świętego Synodu (prawie 8,5 tys. rubli). Projekt budynku wykonał Franciszek Przecławski, budowę nadzorował powiatowy architekt Henryk Jabłoński. Zakończenie prac miało miejsce 4 stycznia 1905. Już w dziesięć lat później opiekujący się parafią duchowny opuścił ją, podobnie jak większość rosyjskiego duchowieństwa prawosławnego na ziemiach polskich.

Jeden z kilku ocalałych nagrobków prawosławnych na cmentarzu parafii rzymsko-katolickiej w Kolnie

W 1918 cerkiew została zaadaptowana na potrzeby Kościoła rzymskokatolickiego, jednak tę funkcję pełniła tylko do drugiej fali akcji rewindykacji cerkwi prawosławnych. W 1929 została rozebrana, a na jej miejscu wzniesiono szkołę podstawową. Niektóre elementy cerkiewnych mozaik trafiły do kościołów w Kolnie i Borkowie.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew św. Mikołaja reprezentowała styl ruski, posiadała jedną kwadratową nawę z pięcioma kopułami w narożnikach oraz w centrum. Wejście do niej prowadziło przez przedsionek, nad którym wznosiła się zakończona cebulastą kopułą z krzyżem dzwonnica. Cerkiew była bogato dekorowana oślimi grzbietami, fryzem, płaskorzeźbami (także z motywem krzyża prawosławnego), boczne wejścia do niej posiadały portale, zaś główne – dodatkowo baldachim.

W sąsiedztwie cerkwi na cmentarzu parafialnym (katolickim) funkcjonowała kwatera prawosławna – zachowały się pojedyncze nagrobki[1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • G. Sosna, A. Troc-Sosna: Zapomniane dziedzictwo. Nie istniejące już cerkwie w dorzeczu Biebrzy i Narwi. Białystok: Orthdruk, 2002. ISBN 83-85368-94-9.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. "Ziemia kolneńska na przełomie XX i XXI wieku" Olecko 2002, s. 69. i W. Jemielity, Łomżyński Dziekanat Prawosławny, w: Studia Teologiczne Białystok-Drohiczyn-Łomża, nr 14 z 1996 r., s. 201.