Cerkiew św. Mikołaja w Moskwie (Mieszczanskij)
7710704000[1] z dnia 30 sierpnia 1960 | |||||||||||||||||||||
monasterska cerkiew filialna | |||||||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
9/22 maja; 6/19 grudnia | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Moskwy | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji | |||||||||||||||||||||
55°45′51,3″N 37°37′23,5″E/55,764250 37,623194 | |||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Cerkiew św. Mikołaja w Moskwie, w rejonie Mieszczanskim, w historycznej dzielnicy Zwonary – prawosławna cerkiew w Moskwie, przy ulicy Rożdiestwienskiej, w dekanacie Spotkania Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej eparchii moskiewskiej miejskiej. Funkcjonuje przy niej placówka filialna żeńskiego Piuchtickiego Monasteru Zaśnięcia Matki Bożej[2].
Wzniesiona w latach 1762–1781 na terenie zamieszkiwanym przez stróżów i dzwonników służących w cerkwiach na Kremlu moskiewskim, z fundacji hrabiego I. Woroncowa[3]. Autorem jej projektu był Karl Blank, jeden z ostatnich rosyjskich architektów tworzących w stylu barokowym. Cerkiew reprezentuje ten właśnie styl z elementami zyskującego popularność w okresie jej powstania klasycyzmu[3]. Budynek wzniesiony został na planie prostokąta, na którym wznosi się szeroki ośmioboczny bęben podtrzymujący kopułę, zwieńczoną tradycyjną mniejszą cebulastą kopułką[3].
Cerkiew była remontowana w 1900. W latach 30. XX w. została odebrana Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu i zaadaptowana na magazyn[3].
Szczególną czcią otaczane są przechowywane w świątyni ikony Zaśnięcia Matki Bożej oraz ikona Matki Bożej „Poszukiwanie Zaginionych”[3]. Główny ołtarz cerkwi poświęcony jest Zwiastowaniu[2].
Związani z cerkwią[edytuj | edytuj kod]
W latach 1913–1922 i 1923–1933 w świątyni służył ks. Aleksander Zwieriew, kanonizowany w 2001 jako jeden ze świętych nowomęczenników rosyjskich[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Strona rejestru.
- ↑ a b Храм свт. Николая в Звонарях (Подворье Свято-Успенского Пюхтицкого женского монастыря).
- ↑ a b c d e Святителя Николая Чудотворца. ronde.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-09)]..
- ↑ АЛЕКСАНДР