Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża w Moskwie (Taganskij)
 7710504000
| |||||||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
25 września/8 października | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Moskwy  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||||||||
| 55,74671°N 37,66808°E/55,746706 37,668081 | |||||||||||||||||||
Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża – prawosławna cerkiew w Moskwie, w rejonie Taganskim, przy ul. Nikołojamskiej, w dekanacie Opieki Matki Bożej[1] eparchii moskiewskiej miejskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o położonej w tym miejscu cerkwi pochodzi z 1625 r.[2] Kolejną świątynię na tym miejscu zaczęto wznosić w 1800 r.[2] W 1812 r. cerkiew ta została rozgrabiona przez wojska francuskie[3]. W 1818 r. ukończono budowę nawy wznoszonej od 1800 r. cerkwi, zaś w latach 1834–1838 przebudowano ją. W 1837 r. budynek został uszkodzony przez pożar[2]. W 1864 r. cerkiew powiększono o czterokondygnacyjną dzwonnicę, natomiast dwanaście lat później dekorację malarską we wnętrzu budynku wykonał A. Rogożyn[2].
Od 1899 r. do rewolucji październikowej cerkiew była ośrodkiem pracy misyjnej ukierunkowanej na nawracanie staroobrzędowców, którzy od XVIII w. zamieszkiwali najbliższą część Moskwy – Rogoską Słobodę. W wymienionym roku wzniesiono przy niej salę przeznaczoną do prowadzenia publicznych debat ze staroobrzędowcami, a także koncertów i wykładów[2][3]. Cerkiew słynęła z bardzo surowego zachowywania wskazań typikonu, posiadała również kolekcję zabytkowych ikon, a jeden ze śpiewających w niej chórów składał się z osób niewidomych[2], dla których przygotowane były specjalne nuty[3].
Cerkiew została zamknięta przez władze radzieckie w 1938 r.[2] Jej zabytkowe wyposażenie zostało zniszczone[3]. Budynek pełnił następnie funkcje magazynowe i gospodarcze[2]. W 1985 r. został przekazany Centralnemu Muzeum Kultury i Sztuki Staroruskiej, z siedzibą w dawnym Monasterze Spaso-Andronikowskim (również położonym w rejonie Tagańskim). Planowano umieścić w nim galerię monumentalnego malarstwa staroruskiego, ale ostatecznie nie doszło do tego[2]. 4 grudnia 1991 r. budowla została ponownie wyświęcona i od 1992 r. ponownie zaczęła pełnić funkcje sakralne[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew reprezentuje styl klasycystyczny[2]. Monumentalny budynek cechuje oszczędność zdobień i jasność form. Główna nawa na planie prostokąta bliskiego kwadratowi kryta jest pięcioma kopułami[2]. W świątyni znajdują się trzy ołtarze – Trójcy Świętej, św. Sergiusza z Radoneża i św. Mikołaja[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ О благочинии [online], sergeiradoneg [dostęp 2020-04-06] (ros.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m M. Wostryszew, I. Szokariew, Moskwa..., ss. 409–410.
- ↑ a b c d Церковь преподобного Сергия Радонежского в Рогожской слободе [online], web.archive.org, 10 stycznia 2010 [dostęp 2020-04-06] [zarchiwizowane z adresu 2010-01-10].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- M. Wostryszew, I. Szokariew, Moskwa: wsie prawosławnyje chramy i monastyri, Moskwa, Algoritm-Eksmo 2009, ISBN 978-5-699-34703-2