Cerkiew św. Teodora Studyty w Moskwie
 7735375000
| |||||||||||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||||
_01_by_shakko.jpg) Widok ogólny (cerkiewna dzwonnica po lewej) | |||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||||||
| Wezwanie |
św. Teodora Studyty | ||||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
11/24 listopada | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Moskwy  | |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||||||||||||
 55°45′25,0″N 37°35′51,7″E/55,756944 37,597694
| |||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||
Cerkiew św. Teodora Studyty – prawosławna cerkiew w Moskwie, w rejonie Priesnienskim, w dekanacie centralnym eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wzmianki o pierwszej cerkwi św. Teodora Studyty na miejscu opisywanej świątyni pochodzą z XVI w. i sugerują, iż budowla ta powstała po 1480, przetrwała zaś do pożaru w 1547. Nowa cerkiew została wzniesiona w latach 1626–1627 jako główny sobór monasteru Fiodorowskiej Ikony Matki Bożej i Smoleńskiej Ikony Matki Bożej erygowanego przez patriarchę moskiewskiego i całej Rusi Filareta na miejscu, gdzie wracającego z niewoli w Polsce hierarchę witało moskiewskie duchowieństwo. W świątyni urządzono ołtarze świętych Teodora Studyty oraz Awerkiusza Hierapolskiego. Równolegle z budowlą sakralną wznoszono należącą do niej dwukondygnacyjną dzwonnicę, jedną z pierwszych moskiewskich dzwonnic krytych dachem namiotowym. Funkcje monasterskiej cerkiew pełniła do 1709, gdy ufundowany przez Filareta klasztor został zamknięty. Budowla stała się tym samym świątynią parafialną[2].
Cerkiew została zniszczona w pożarze Moskwy w 1812 i po wyparciu z Rosji wojsk napoleońskich odbudowano ją w nowym stylu empire, dostawiając absydę i odmiennie dekorując elewacje szerokiego przedsionka. W latach 1865–1873 dokonano kolejnej przebudowy obiektu[2].
Budowla pozostawała czynna dla wiernych do 1932, gdy została zamknięta. Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał obiekt sześćdziesiąt lat później, przy czym w latach 1984–1985 świątynia była poddawana renowacji[2].
Szczególnym kultem w obiekcie otaczana jest ikona patronalna[2].