Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Czarnej Wielkiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej
297 z dnia 25.11.1966.
cerkiew cmentarna
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Czarna Wielka

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

warszawsko-bielska

Wezwanie

Kazańskiej Ikony Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

25 lipca/7 sierpnia;
22 października/4 listopada

Położenie na mapie gminy Grodzisk
Mapa konturowa gminy Grodzisk, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Czarna Wielka, cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Czarna Wielka, cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Czarna Wielka, cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego
Mapa konturowa powiatu siemiatyckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Czarna Wielka, cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Ziemia52°34′03,0″N 22°49′22,3″E/52,567500 22,822861

Cerkiew pod wezwaniem Kazańskiej Ikony Matki Bożejprawosławna cerkiew cmentarna w Czarnej Wielkiej. Należy do parafii św. Mikołaja w Grodzisku, w dekanacie Siemiatycze diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Świątynia została zbudowana w latach 1868–1869 z inicjatywy Franciszka Kudry; konsekrowana 2 lutego 1869.

Dzwonnica cerkiewna

Cerkiew drewniana, o konstrukcji zrębowej, wzniesiona na planie ośmioboku, orientowana, jednonawowa, zamknięta trójbocznie. Od frontu kruchta. Nad wejściem dwuspadowy daszek. Nad kruchtą blaszany dach z sześcioramiennym krzyżem. Nad nawą jednokalenicowy, blaszany dach z wieżyczką zwieńczoną cebulastym hełmem. Wewnątrz XIX-wieczny ikonostas. Obok cerkwi dzwonnica z 1870 – zbudowana na planie kwadratu, drewniana, o konstrukcji słupowo-ramowej, z blaszanym dachem namiotowym zwieńczonym kopułką z krzyżem.

Cerkiew remontowano w 1960 i 1982. W 1997 odnowiono wnętrze świątyni. Po zakończeniu kolejnego remontu (2. dekada XXI w.), cerkiew została poświęcona 4 listopada 2015 (w uroczystość patronalną) przez metropolitę Sawę[1].

Główne uroczystości obchodzone są: 7 sierpnia (według starego stylu 25 lipca) i 4 listopada (według starego stylu 22 października).

Cerkiew wpisano do rejestru zabytków 25 listopada 1966 pod nr 297[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kalendarz Prawosławny 2013, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, ss. 177–178

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]