Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Moskwie (Jasieniewo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej
Храм Казанской иконы Божией Матери
7737263007
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Miejscowość

Moskwa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

moskiewska miejska

Wezwanie

Kazańskiej Ikony Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

22 października/4 listopada

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Ziemia55°37′17,7″N 37°32′12,4″E/55,621583 37,536778
Strona internetowa

Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożejprawosławna cerkiew w Moskwie, w dzielnicy Jasieniewo, wchodzącej w skład południowo-zachodniego okręgu administracyjnego Moskwy. Pierwotnie znajdowała się w majątku Uzkoje. Administracyjnie należy do dekanatu św. Paraskiewy eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew została wzniesiona w 1698 przez bojara Tichona Strieszniewa w stylu baroku naryszkińskiego[2] na miejscu starszej, drewnianej świątyni wzmiankowanej po raz pierwszy w 1641[1]. Była to prywatna świątynia prawosławna na terenie majątku Uzkoje, który na przestrzeni wieków należał m.in. do Golicynów, Strieszniewów, Oboleńskich, Niejełowych, Tołstojów i Trubieckich. Świątynia odniosła poważne straty podczas wojny francusko-rosyjskiej w 1812. Ostatnimi właścicielami Uzkiego byli Trubieccy. Częstym gościem w ich majątku, a zatem także w znajdującej się na jego terenie cerkwi, był filozof Władimir Sołowjow[2].

W 1928 cerkiew została zamknięta i przez kolejne dziesięciolecia mieściła magazyn książek. Trafiały do niej m.in. prace autorów zakazanych w ZSRR, skonfiskowane księgi liturgiczne i teologiczne, książki i dokumenty archiwalne wywiezione z bibliotek i archiwów niemieckich. Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał obiekt w 1990[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew zbudowana jest na planie krzyża i zwieńczona pięcioma kopułami, z których złocona jest jedynie środkowa, położona w centralnej części budynku. W jednej z zachodnich kopuł zawieszone są dzwony[2].

Świątynia, oprócz ołtarza głównego, posiada dwa boczne – Ścięcia Głowy św. Jana Chrzciciela oraz św. Mikołaja[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]