Cerkiew Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Warszawie
| |||||||||||||||||
kaplica szpitalna | |||||||||||||||||
![]() Świątynia i kompleks Szpitala Dzieciątka Jezus ok. 1908 | |||||||||||||||||
Państwo | ![]() | ||||||||||||||||
Miejscowość | Warszawa | ||||||||||||||||
Wyznanie | prawosławne | ||||||||||||||||
Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny | ||||||||||||||||
Wezwanie | Matki Boskiej Nieustającej Pomocy | ||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | 27 czerwca | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
![]() |
Cerkiew Matki Boskiej Nieustającej Pomocy – nieistniejąca cerkiew prawosławna, znajdująca się w Warszawie na rogu ulic Lindleya i Oczki.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew wzniesiono w latach 1900–1902 według projektu Józefa Dziekońskiego z przeznaczeniem na świątynię szpitalną dla prawosławnych pacjentów i lekarzy pobliskiego Szpitala Dzieciątka Jezus oraz innych warszawskich szpitali.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę cerkiew została sprofanowana, a następnie w jej budynku prowizorycznie zorganizowano kościół rzymskokatolicki. Ostatecznie świątynię wyburzono w ramach akcji rewindykacji cerkwi w II RP.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Świątynia wyróżniała się na tle powstałych w tym samym okresie obiektów tego typu, gdyż reprezentowała nietypowy styl neoromański, który ówczesna warszawska prasa opisywała jako średniowieczny nadwiślański a nie narodowy rosyjski. Cerkiew Matki Boskiej Nieustającej Pomocy posiadała jedną półokrągłą kopułę umieszczoną na ośmiobocznym przeszklonym bębnie. Wzniesiona została na planie krzyża greckiego z tryforium dzwonnicy ponad głównym wejściem, w którym znajdowały się trzy dzwony. Cerkiew zbudowano, podobnie jak kaplicę Dzieciątka Jezus, z czerwonej cegły, a jej wyposażenie było bardzo skromne. Niewielki budynek cerkwi był przeznaczony dla równoczesnego uczestnictwa w nabożeństwie około 300 wiernych.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- P. Paszkiewicz, Pod berłem Romanowów. Sztuka rosyjska w Warszawie w latach 1815-1915, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1991