Cerkiew Narodzenia Matki Bożej w Hoszowczyku

Cerkiew Narodzenia Matki Bożej
obecnie kościół Narodzenia Matki Bożej
	A-266 z dnia 7.02.1992
	kościół filialny
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Hoszowczyk
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Matki Bożej Bieszczadzkiej w Ustrzykach Dolnych
Wezwanie	Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Historia
Data zakończenia budowy	1926
Poprzednie wyznanie	Kościół Greckokatolicki w Polsce
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • drewno
	Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne Hoszowczyk, cerkiew
	Położenie na mapie Polski Hoszowczyk, cerkiew
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Hoszowczyk, cerkiew
	Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego Hoszowczyk, cerkiew
	49°23′39,2″N 22°37′19,9″E/49,394222 22,622194
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew Narodzenia Matki Bożej w Hoszowczyku – dawna cerkiew greckokatolicka, zbudowana w 1926, znajdująca się w miejscowości Hoszowczyk.

W 1970 przejęta przez kościół rzymskokatolicki. Pełni funkcję kościoła filialnego pw. Narodzenia Matki Bożej parafii Matki Bożej Bieszczadzkiej w Jasieniu-Ustrzykach Dolnych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew wybudowano w roku 1926^[2]. Była to pierwsza cerkiew we wsi. Po roku 1951, po kilku próbach odprawienia w niej mszy rzymskokatolickich przez przesiedleńców z okolic Krystynopola, cerkiew została zamknięta. Stała nieużytkowana aż do 1970, kiedy to została zamieniona w kościół rzymskokatolicki. W 2002 przeszła remont, podczas którego pod okapem prezbiterium odkryto duży zapas amunicji z okresu II wojny światowej^[3].

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew w Hoszowczyku jest świątynią orientowaną, trójdzielną o konstrukcji zrębowej. Zbudowana została na planie krzyża greckiego. Do prezbiterium przylegają dwie zakrystie. Nad nawą kopuła na ośmiobocznym bębnie. Dachy i kopuła obite blachą^[3].

Wewnątrz w sanktuarium i przedsionku stropy płaskie, w nawie i babińcu pozorne sklepienia zwierciadlane. W świątyni nie zachowały się elementy pierwotnego wyposażenia. Ołtarz główny z ikoną Matki Bożej Dobrej Rady, a boczny ze współczesnym obrazem św. Michała Archanioła^[3].

Elewacja boczna
Widok od strony prezbiterium
Dzwonnica

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Powyżej świątyni znajduje się cerkiewny cmentarz z kilkoma starymi nagrobkami oraz grobami powojennych osadników^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-12-12] .
↑ StanisławS. Kryciński StanisławS., Cerkwie w Bieszczadach, Pruszków: Wydawnictwo Rewasz, 2005, s. 226, ISBN 83-89188-39-2, ISBN 83-89188-38-4, OCLC 69495051 .
↑ ^a ^b ^c Krzysztof Zieliński: Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego. PRO CARPARHIA, Rzeszów 2015, s. 87. ISBN 978-83-61577-68-3.
↑ Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda: Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja. Wydawnictwo Rewasz, Pruszków 2003, s. 192, 193. ISBN 83-89188-08-2.

[zabytek-1] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-12-12] .

[Kryciński-2] StanisławS. Kryciński StanisławS., Cerkwie w Bieszczadach, Pruszków: Wydawnictwo Rewasz, 2005, s. 226, ISBN 83-89188-39-2, ISBN 83-89188-38-4, OCLC 69495051 .

[Zieliński-3] Krzysztof Zieliński: Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego. PRO CARPARHIA, Rzeszów 2015, s. 87. ISBN 978-83-61577-68-3.

[cerkwie_drewniane-4] Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda: Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja. Wydawnictwo Rewasz, Pruszków 2003, s. 192, 193. ISBN 83-89188-08-2.

[1]

[2]

[3]

[4]