Przejdź do zawartości

Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Juszkowym Grodzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
A-56 z dnia 07.05.2003
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Juszkowy Gród

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

białostocko-gdańska

Wezwanie

Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

8/21 września

Położenie na mapie gminy Michałowo
Mapa konturowa gminy Michałowo, na dole znajduje się punkt z opisem „Juszkowy Gród, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Juszkowy Gród, cerkiew”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Juszkowy Gród, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Juszkowy Gród, cerkiew”
Ziemia52°58′17,0″N 23°42′43,0″E/52,971389 23,711944

Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Pannyprawosławna cerkiew parafialna w Juszkowym Grodzie. Należy do dekanatu Gródek diecezji białostocko-gdańskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew została wzniesiona w 1912, trzy lata po erygowaniu parafii w Juszkowym Grodzie, wydzielonej z parafii św. Aleksandra Newskiego w Jałówce. Zapis w kronice parafialnej informuje, że równolegle z nią wybudowano plebanię oraz budynek gospodarczy, zaś we wnętrzu świątyni znajdował się rzeźbiony ikonostas. Już po trzech latach cerkiew została porzucona, gdyż parafianie udali się na bieżeństwo. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę nowe władze nie pozwoliły na otwarcie zdewastowanej świątyni na potrzeby powracających prawosławnych. Decyzja ta została zmieniona dopiero w 1930, zaś budynek odnowili parafianie z dobrowolnych składek.

Cerkiew jest od tego czasu nieprzerwanie czynna, była kilkakrotnie remontowana. W 1992 wymieniono jej kopuły i dach.

Świątynię wpisano do rejestru zabytków 7 maja 2003 pod nr A-56[1].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Budowla na planie krzyża, drewniana, konstrukcji zrębowej, na kamiennej podmurówce. Wejście poprzedzone gankiem z frontonem wspartym na dwóch słupach. Od frontu przedsionek z nadbudowaną dwukondygnacyjną wieżą-dzwonnicą (dolna kondygnacja czworoboczna, górna – ośmioboczna), zwieńczoną ostrosłupowym blaszanym hełmem z niewielką kopułką. Część nawowa z transeptem zamkniętym prostokątnie po obydwu stronach. Prezbiterium mniejsze od nawy, z dwiema bocznymi zakrystiami. Dachy cerkwi blaszane. Nad centralną częścią nawy dach namiotowy zwieńczony latarnią z cebulastą kopułą. Nad prezbiterium dach wielospadowy, z wieżyczką zwieńczoną cebulastą kopułą.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]