Cerkiew Opieki Matki Bożej w Bukiszkach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Opieki Matki Bożej
Bukiškių Dievo Motinos Globėjos cerkvė
32784 z dnia 26.03.2009.
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny (2016)
Państwo

 Litwa

Miejscowość

Bukiszki

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Parafia

Narodzenia Pańskiego w Bukiszkach

Wezwanie

Opieki Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

1/14 października (Pokrowa);
25 grudnia/7 stycznia (Boże Narodzenie)

Położenie na mapie rejonu wileńskiego
Mapa konturowa rejonu wileńskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bukiszki, cerkiew”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bukiszki, cerkiew”
Ziemia54°45′39,3″N 25°12′27,4″E/54,760917 25,207611
Strona internetowa

Cerkiew Opieki Matki Bożej (znana też pod wezwaniem Narodzenia Pańskiego)[1]prawosławna cerkiew parafialna w Bukiszkach, w dekanacie wileńskim okręgowym eparchii wileńskiej i litewskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew została zbudowana w II połowie XIX w. z inicjatywy rosyjskiego generała Pawła Bożerianowa[1], któremu nadano wieś Bukiszki (należącą wcześniej do Radziwiłłów). W krypcie cerkwi chowano członków rodziny generała. Świątynię zamknięto w czasie I wojny światowej. Po przyłączeniu Wileńszczyzny do Polski miejscowa społeczność prawosławna nie dopuściła do przejęcia świątyni przez Kościół rzymskokatolicki, jednak władze państwowe nie wyraziły zgody na reaktywację parafii prawosławnej i otwarcie cerkwi. Po II wojnie światowej (w trakcie której świątynia została znacznie uszkodzona) władze Litewskiej SRR urządziły w budynku magazyn Bukiskiej Szkoły Mechanizatorów Rolnictwa. Cerkiew została odzyskana przez prawosławnych dopiero w 1990. Na początku XXI w., z inicjatywy metropolity wileńskiego i litewskiego Chryzostoma dokonano całkowitego odrestaurowania świątyni (prace zakończono w 2007). Przywrócenie funkcji liturgicznych nastąpiło w 2011[1].

Cerkiew wpisano do rejestru zabytków 26 marca 2009 pod nr 32784[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]