Cerkiew Zwiastowania w Rydze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Zwiastowania
Vissvētās Dievmātes Pasludināšanas baznīca
6626
cerkiew parafialna
ilustracja
Państwo

 Łotwa

Miejscowość

Ryga

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Łotewski Kościół Prawosławny

Eparchia

ryska

Wezwanie

Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy

Wspomnienie liturgiczne

25 marca/7 kwietnia

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne ikony

św. Mikołaja

Położenie na mapie Rygi
Mapa konturowa Rygi, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Zwiastowania”
Położenie na mapie Łotwy
Mapa konturowa Łotwy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Zwiastowania”
Ziemia56°56′38,3″N 24°07′22,7″E/56,943972 24,122972
Ikonostas

Cerkiew Zwiastowaniaprawosławna cerkiew parafialna w Rydze, w dekanacie ryskim eparchii ryskiej Łotewskiego Kościoła Prawosławnego[1]. Usytuowana jest na Moskiewskim Przedmieściu Rygi, u zbiegu ulic Turgieniewa i Gogola[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza cerkiew na miejscu obecnej świątyni Zwiastowania pochodziła z 1715 i była fundacją rosyjskich kupców zamieszkujących otaczające ją Moskiewskie Przedmieście; była to zarazem najstarsza cerkiew w tej dzielnicy Rygi i pierwsza parafialna świątynia prawosławna w mieście[3]. W 1774 na jej miejscu zbudowano nową cerkiew pod tym samym wezwaniem[3]. Świątynia ta uległa zniszczeniu w 1812, gdy przedmieście spalono przed wejściem wojsk Napoleona[3]. W latach 1814–1818 według projektu Theodora Gottfrieda Schulza na miejscu obiektu zbudowano trzecią z kolei cerkiew Zwiastowania, w architekturze powtarzającą rozplanowanie poprzedniczki[3]. Budynek poświęcił 14 maja 1818 arcybiskup pskowski i liflandzki Eugeniusz[3].

Cerkiew jest nieprzerwanie czynna od momentu konsekracji[3].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budowla reprezentuje styl klasycystyczny-empire, została wzniesiona na planie imitującym łódź. Posiada jedną kopułę usadowioną na ośmiobocznym bębnie wspartym na ośmiu filarach[3].

W cerkwi znajdują się trzy ikonostasy. Główny jest trzyrzędowy i oddziela nawę świątyni od głównego pomieszczenia ołtarzowego, w którym znajduje się ołtarz pod wezwaniem Zwiastowania. W obszernym przedsionku obiektu urządzono dwa boczne ołtarze św. Sergiusza z Radoneża (lewy) i św. Mikołaja (prawy), każdy z odrębnym ikonostasem[3]. Ikonostas w głównej nawie obiektu jest znacznie młodszy od samej cerkwi, powstał bowiem w 1853 z błogosławieństwa arcybiskupa ryskiego i mitawskiego Platona[3].

Szczególnym przedmiotem kultu w cerkwi jest ikona św. Mikołaja, która pierwotnie znajdowała się w kaplicy św. Aleksandra Newskiego zbudowanej w XIX w. przed budynkiem ryskiego dworca kolejowego i w 1926 rozebranej jako symbol rusyfikacji ziem nadbałtyckich[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]