42°00′N 12°06′E/42,000000 12,100000Cerveteri
| Cerveteri | ||||
|
||||
 |
||||
|
||||
| Państwo |  Włochy |
|||
| Region | Lacjum | |||
| Prowincja | Rzym | |||
| Kod ISTAT | 058029 | |||
| Powierzchnia | 134 km² | |||
| Populacja (2004) • liczba ludności |
26 705 |
|||
| • gęstość | 199,3 os./km² | |||
| Nr kierunkowy | 06 | |||
| Kod pocztowy | 00052 | |||
|
Położenie na mapie Włoch
 Cerveteri
|
||||
| 42°00′N 12°06′E/42,000000 12,100000 |
||||
Cerveteri – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum, w prowincji Rzym. Miasteczko słynne jest z powodu licznych cmentarzysk etruskich znajdujących się na okolicznych wzgórzach[1]. Region ten wpisany został na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.
W starożytności miasto Etrusków, założone według tradycji przez Pelazgów ok. 1400 p.n.e., należące do federacji 12 miast etruskich. Jedno z najbogatszych i najważniejszych miast Etrurii, powstałe z osady kultury Villanova.
Największy rozkwit przeżywało w VII w. p.n.e. i VI w. p.n.e., dzięki handlowi morskiemu przez porty etruskie w Alsium (ob.Palo), Pyrgi (Santa Severa) i Punicum (Santa Marinella).
Od V w. p.n.e. zaczął się stopniowy upadek miasta. W III w. p.n.e. Cerveteri weszło w skład koalicji walczącej z Rzymianami, po klęsce 273 p.n.e. utraciło połowę swego terytorium. W 90 p.n.e. przeszło pod zwierzchnictwo Rzymu, otrzymując niepełne prawa obywatelskie - "ius sine suffragio" (bez prawa głosowania).
Od nazwy Caere wszystkich, którzy nie mieli prawa głosu, nazywano w Rzymie Caerites. Cerveteri słynęło od VII w. p.n.e. jako ośrodek ceramiczny, zwłaszcza z wyrobu dzbanów na wodę (hydrii).
Od 2. poł. VI w. p.n.e. zaznaczył się wpływ kultury greckiej, Cerveteri stało się głównym ośrodkiem sztuki jońsko-etruskiej.
Obecnie z miasta zachowały się jedynie fragmenty murów obronnych z 6 bramami, pozostałości świątyń i cystern. W pobliżu znajdują się nekropole kultury Villanova oraz ogromna nekropola etruska z licznymi grobami tumulusowymi (kurhanami) i hypogeami. Komory grobowe, o wnętrzach podobnych do wnętrz domów mieszkalnych, ozdobione są wspaniałymi malowidłami i malowanymi reliefami w stiuku, o wielkiej wartości artystycznej, historycznej i ikonograficznej. Znaleziono w nich również wiele terakotowych sarkofagów oraz rzymskich inskrypcji i rzeźb.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkuje 26 705 osób, 199,3 os./km².
Miasta partnerskie[edytuj]
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Oficjalna strona gminy
- Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica
Przypisy
|
|||||
