Cetroreliks

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cetroreliks
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C70H92ClN17O14

Masa molowa

1431,04 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

120287-85-6
145672-81-7 (octan)

PubChem

25074887

DrugBank

DB00050

Klasyfikacja medyczna
ATC

H01CC02

Cetroreliks (łac. cetrorelixum) – organiczny związek chemiczny, antagonista gonadoliberyny stosowany w stymulacji jajników.

Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]

Cetroreliks jest odwracalnym antagonistą gonadoliberyny. Wiąże się ona z receptorami znajdującymi się w przysadce mózgowej, stymulując w ten sposób wydzielanie dwóch gonadotropin: hormonu luteinizującego (LH) i hormonu folikulotropowego (FSH). Cetroreliks jest konkurentem gonadoliberyny o wiązanie się z receptorami, hamując w ten sposób wydzielanie LH I FSH. Zahamowanie wydzielania tych hormonów, w szczególności LH, opóźnia owulację. Ma to duże znaczenie w przypadku stymulacji jajników, nie dochodzi bowiem do uwalniania oocytów niedojrzałych, które nie będą mogły zostać wykorzystane w technikach wspomaganego rozrodu, na przykład zapłodnieniu in vitro.

Właściwości farmakokinetyczne[edytuj | edytuj kod]

Lek, po podaniu podskórnym, wchłania się szybko, a jego biodostępność wynosi ponad 85%. Z białkami osocza wiąże się w 86%. Po podaniu pierwszej dawki – 3 mg – działanie leku utrzymuje się do 4 dni, przy czym ostatniego dnia supresja wynosi 70%. Okres półtrwania wynosi ok. 30 h po podaniu podskórnym.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Zapobieganie przedwczesnej owulacji w przypadku stosowania stymulacji jajników.

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

  • ciąża i karmienie piersią
  • umiarkowane i ciężkie zaburzenia czynności nerek i wątroby
  • nadwrażliwość na cetroreliks lub jakikolwiek składnik preparatu
  • menopauza lub okres pomenopauzalny
  • stwierdzone poważne stany alergiczne

Ostrzeżenia specjalne[edytuj | edytuj kod]

Jako że preparat może powodować nagłe i bardzo poważne odczyny alergiczne, zaleca się, by pierwszą dawkę leku podawał lekarz w ośrodku umożliwiającym leczenie reakcji alergicznych. Po podaniu leku pacjentka powinna przebywać w ośrodku leczenia jeszcze przez ok. 30 minut. Kolejne iniekcje podskórne mogą być wykonywane samodzielnie przez pacjentkę, należy ją jednak wcześniej poinformować o objawach, które mogą wskazywać na wystąpienie reakcji alergicznej oraz o konieczności uzyskania pomocy medycznej.

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Najczęstszym objawem niepożądanym, występującym podczas stosowania cetroreliksu, jest zespół nadmiernej stymulacji jajników o różnym natężeniu. Obserwowano również:

  • nudności
  • odczyny alergicznie w miejscu podania leku
  • bóle głowy
  • ogólnoustrojowe reakcje rzekomoalergiczne.

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

Lek podaje się raz dziennie, rano lub wieczorem, w odstępach 24-godzinnych, wstrzykując zawartość fiolki podskórnie w dolną część jamy brzusznej.

Przy podawaniu porannym, cetroreliks podaje się począwszy od 5. lub 6. dnia stymulacji jajników aż do dnia indukcji owulacji włącznie.

W przypadku podawania wieczorem, cetroreliks podaje się począwszy od 5. dnia stymulacji jajników aż do wieczora w dniu poprzedzającym indukcję owulacji.

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

  • Cetrotide – fiolka z substancją suchą i rozpuszczalnik – 0,25 mg i 3 mg

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cetrorelix acetate, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 17 listopada 2022, numer katalogowy: C5249 [dostęp 2023-08-30]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Kazimierz Podlewsk, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Robert Adamowicz, Leki współczesnej terapii, Warszawa: Split Trading, 2005, ISBN 83-85632-82-4.