Cezary Michalski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Cezary Michalski
Data i miejsce urodzenia 1963
Toruń
Zawód eseista, publicysta
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Cezary Ryszard Michalski[1] (ur. 1963 w Toruniu) – polski eseista, prozaik i publicysta, z wykształcenia filolog polski. Syn historyka Ryszarda Michalskiego[2].

Życiorys[edytuj]

Studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, potem również slawistykę w Paryżu. Pracował tam jako sekretarz Józefa Czapskiego. Jego żoną była wówczas Manuela Gretkowska.

Był redaktorem pism "brulion" i "Debata", jego teksty ukazywały się w "Arcanach", "Frondzie" i "Tygodniku Literackim" (również pod pseudonimem "Marek Tabor").

Współpracował z Radiem Plus, TV Puls, "Życiem" i "Tygodnikiem Solidarność". W czasach rządów AWS był sekretarzem Rady ds. Inicjatyw Wydawniczych i Upowszechniania Kultury.

Wraz z Kingą Dunin i Sławomirem Sierakowskim prowadził program Lepsze książki w TVP Kultura. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W latach 2006–2008 był zastępcą redaktora naczelnego gazety Dziennik Polska-Europa-Świat, a do połowy 2009 roku publicystą tego pisma. Aktualnie jest komentatorem Krytyki Politycznej oraz publicystą Newsweeka.

Zasiada w Radzie Nadzorczej Fundacji im. Immanuela Kanta[3].

Twórczość[edytuj]

  • Ezoteryczne źródła nazizmu, Warszawa 1993.
  • Powrót człowieka bez właściwości, Warszawa: "Casablanca Studio", staraniem Stowarzyszenia "Dzikie Pola" 1996.
  • Ćwiczenia z bezstronności, Kraków: "Arcana" 1999.
  • Ministerstwo prawdy, Kraków: "Arcana" 2000.
  • Siła odpychania, Warszawa: "W.A.B" 2002.
  • Jezioro Radykałów, Warszawa: Prószyński i S-ka 2004.
  • A nácizmus ezoterikus forrásai, ford. Keresztes Gáspár, Budapest: Európa 2005 (przekład książki Ezoteryczne źródła nazizmu).
  • Gorsze światy, Lublin: Fabryka Słów 2006 (zbiór opowiadań SF i Political Fiction).
  • (wstęp) Stanisław Brzozowski, Głosy wśród nocy. Studia nad przesileniem romantycznym kultury europejskiej, z teki pośmiertnej wyd. i przedm. poprzedził Ostap Ortwin, wstęp Cezary Michalski, posłowie Agata Bielik-Robson, Wyd. 2 krytyczne, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2007.
  • (redakcja) Idee z pierwszej ręki. Antologia najważniejszych tekstów "Europy" – sobotniego dodatku do "Dziennika", wybór tekstów Cezary Michalski, Maciej Nowicki, Warszawa: Axel Springer Polska 2008.
  • Ja Palikot, Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne 2010 (wywiad-rzeka z Januszem Palikotem).
  • Staniszkis – życie umysłowe i uczuciowe, rozmawia Cezary Michalski, Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne 2010 (wywiad-rzeka z Jadwigą Staniszkis).
  • (wstęp) Gilles Kepel, Zemsta Boga. Religijna rekonkwista świata, przeł. Agnieszka Adamczak, wstęp Cezary Michalski, posłowie Agata Bielik-Robson, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2010.
  • (wstęp) Czesław Miłosz, Człowiek wśród skorpionów. Studium o Stanisławie Brzozowskim, wstęp Cezary Michalski, Sławomir Sierakowski, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2011.
  • Zdjąć Polskę z krzyża, Warszawa. "W.A.B." 2014 (wywiad-rzeka z Januszem Palikotem).

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ↑ Cezary Ryszard Michalski (’63). imsig.pl. [dostęp 1 stycznia 2014].
  2. ↑ Represjonowani. ipn.gov.pl. [dostęp 1 stycznia 2014].
  3. ↑ Fundacja im. Immanuela Kanta (KRS: 0000340127, NIP: 5252466829, REGON: 142072736). krs-online.com.pl. [dostęp 1 stycznia 2014].

Linki zewnętrzne[edytuj]

p • d • e
Laureaci Nagrody im. Beaty Pawlak
Anna Fostakowska (2003) • Piotr Kłodkowski i Andrzej Stasiuk (2004) • Joanna Bator (2005) • Beata Pawlikowska (2006) • Paweł Smoleński (2006) • Mariusz Szczygieł (2007) • Artur Domosławski (2008) • Cezary Michalski (2008) • Max Cegielski (2009) • Jacek Milewski (2009) • Marek Kęskrawiec (2010) • Witold Szabłowski (2011) • Bartosz Jastrzębski i Jędrzej Morawiecki (2012) • Wojciech Górecki (2013) • Mateusz Janiszewski (2014) • Adam Lach (2014) • Konrad Piskała (2015)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cezary_Michalski&oldid=46913185”