Chłopiec do bicia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chłopiec do bicia – młodzieniec na dworze królewskim wyznaczony do otrzymywania karcenia, na które zasługiwał syn królewski, a którego ze względu na urodzenie nie wolno było karcić osobiście[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Instytucja chłopca do bicia była rozpowszechniona w Anglii i Szkocji, szczególnie w XV i XVI wieku, za panowania władców z dynastii Tudorów i Stuartów. Chłopcem do bicia był na ogół wysoko urodzony młodzieniec, który wraz z księciem dorastał i wychowywał się na dworze królewskim i był jednym z najbliższych kompanów młodego następcy tronu. Kara wymierzana chłopcu do bicia miała być przykra dla księcia, który miał ją traktować jak wymierzoną jemu osobiście, co było realne dzięki przyjacielskim relacjom między młodzieńcami[2]. Jednym z opisywanych w literaturze był William Murray(inne języki) – chłopiec do bicia księcia Karola I Stuarta. W roku 1643 Karol I nadał mu tytuł pierwszego earla Dysart(inne języki)[2].

Chłopiec do bicia w kulturze[edytuj | edytuj kod]

Zwrot ten został pierwszy raz użyty w literaturze za panowania Karola I. Sformułowanie to stało się synonimem kozła ofiarnego[2] – kogoś, kto jest w jakiś sposób piętnowany za urojone lub rzeczywiste błędy innych osób. Temat ten posłużył do napisania książki The Whipping Boy(inne języki). Na jej podstawie w roku 1994 powstał film Chłopiec do bicia[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prügeljunge. woerterbuchnetz.de. [dostęp 2014-10-19]. (niem.).
  2. a b c Whipping boy. phrases.org.uk. [dostęp 2014-10-19]. (ang.).
  3. Janet Maslin: The Rocket The Legend of Rocket Richard (2005). Film Review; Prince Is Bad, Rat-Catcher Polite. The New York Times, 1995-09-28. [dostęp 2014-10-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]