Ch 11

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ch 11 (Q 011)
Ilustracja
Ch 15 tego samego typu, w służbie Wolnej Francji
Klasa

Ścigacz okrętów podwodnych

Historia
 Marine nationale
Nazwa

Ch 11

Wejście do służby

1940

Wycofanie ze służby

3 lipca 1940

 Marynarka Wojenna
Nazwa

OF Ch 11

Wejście do służby

19 lipca 1940

Wycofanie ze służby

5 lutego 1941

 Marine nationale
Nazwa

Boulogne

Wejście do służby

5 lutego 1941

Wycofanie ze służby

1948

Los okrętu

zezłomowany 23 listopada 1948

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

137 ts

Długość

37,10 m

Szerokość

5,70 m

Napęd
Motorowiec spalinowy, 1100hp
Prędkość

15,50 węzła

Uzbrojenie
1 działo kal. 75,2 mm
1 ckm plot
miotacz bomb głębinowych.
Załoga

23

Ch 11 (Q 011)ścigacz okrętów podwodnych (chasseur) marynarki francuskiej przejęty przez marynarkę brytyjską po upadku Francji w 1940 r. 19 lipca 1940 roku obsadzony przez marynarzy PMW (wraz z innymi okrętami francuskimi, między innymi bliźniaczym Ch 15). W polskiej służbie określany był prefiksem OF (Okręt Francuski).

1 września 1940 wszedł w skład Grupy Trawlerów w Dartmouth jako okręt strażniczy, służący do patroli przeciwinwazyjnych[1]. Do końca roku wykonał 38 patroli, a w styczniu i lutym 1941 – 11 patroli, bez styczności z wrogiem[1]. Od początku 1941 roku wchodził wraz z Ch 15 w skład Grupy Okrętów Strażniczych[1].

6 lutego 1941 roku zwrócony władzom brytyjskim i zwrócony marynarce Wolnej Francji[1]. Jako Boulogne służył do 1949 (do 1948 roku[2]). Został zezłomowany 23 listopada 1948 roku[2].

Dowódcy:

  • kpt. mar. Jerzy de Latour (11 sierpnia 1940 - luty 1941)[1]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Okręty francuskie pod polską banderą

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Rafał Mariusz Kaczmarek, „Nieznane” okręty polskiej Marynarki Wojennej. „Morze, Statki i Okręty” nr 1/2006, s.67-69
  2. a b Pertek 1987 ↓, s. 596.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]