Przejdź do zawartości

Chalicotherium

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chalicotherium
Kaup, 1833[1]
Okres istnienia: miocenpliocen
23.03/2.58
23.03/2.58
Ilustracja
Rekonstrukcja Chalicotherium
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nieparzystokopytne

Podrząd

Ancylopoda

Rodzina

chalikoteria

Rodzaj

Chalicotherium

Typ nomenklatoryczny

Lophiodon goldfussi Kaup, 1833

Chalicotheriumrodzaj prehistorycznych ssaków, żyjących w miocenie i pliocenie na terenie Eurazji (gatunki znajdowano we Francji, jak i nepalskich wzniesieniach Siwalik) i Ameryki Północnej[2][3]. Zaliczane do nieparzystokopytnych[4] zwierzę roślinożerne miało swoje przednie kończyny uzbrojone w potężne pazury ułatwiające mu – jak grabiami – obrywanie z drzew liści i gałązek oraz służące za narzędzie odstraszania napastników i do obrony. Podobne zęby do Chalicotherium miały inne wymarłe ssaki, jak przykładowo Meniscotherium; Henry Fairfield Osborn w jednym ze swoich listów do redakcji gazety Science sugeruje, że Chalicotheriidae mogły wyewoluować od Meniscotheriidae[2], chociaż później (1893) wnioskuje pochodzenie tego ssaka od prakopytnych, będąc pod względem morfologii podobne do tego pierwszego i prymitywnych parzystokopytnych[3]. C. magnum z Francji był wyższy od niedźwiedzia grizzly, jego czaszka mierzyła 19 cali[3]. Kończyny przednie były prawie dwukrotnie dłuższe od tylnych [3]. Rodzaj cechuje się szerokimi górnymi trzonowcami[5]. Pazury zmuszały Chalicotherium do podpierania się kłykciami palców podczas chodzenia, tak jak to robią współczesne goryle. Obecność skamieniałości Chalicotherium w Kotlinie Cajdamskiej sugeruje, że za czasów życia zwierzęcia w jego habitacie występowały tereny zalesione i słodkowodne cieki wodne[6], chociaż badania izotopowe sugerują, że stworzenia te mogły się przemieszczać na otwartych terenach w poszukiwaniu wody[5].

Chalicotherium: gr. χαλις khalis, χαλικος khalikos „kamyk, żwir”; θηριον thērion „dzike zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „zwierzę”[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J.J. Kaup: Description d’ossements fossiles des Mammifères inconnus jusqu’à présent, qui se trouvent au Muséum Grand-Ducal de Darmstadt; avec figures lithographiées. Cz. 2. Darmstadt: J. G. Heyer, 1833, s. 4. (fr.).
  2. a b Henry F. Osborn, LETTERS TO THE EDITOR. The Ancestry of Chalicotherium, „Science”, 484, 19, 1892, s. 276, DOI10.1126/science.ns-19.484.276.a [dostęp 2024-07-05] (ang.).
  3. a b c d Henry Fairfield Osborn, The Ancylopoda, Chalicotherium and Artionyx, „The American Naturalist”, 1893 [dostęp 2024-07-05] (ang.).
  4. Perissodactyls Genera, [w:] Angellis [online] [dostęp 2024-07-05] (ang.).
  5. a b Chit Sein, Tin Thein, A New Record of Chalicotherium from the Irrawaddy Formation in Migyaungye Area, Magway Region, „Universities Research Journal”, 5, 6, 2014, s. 207-218 [dostęp 2024-07-05] (ang.).
  6. Xiaoming Wang, Banyue Wang, New material of Chalicotherium from the Tsaidam Basin in the northern Qinghai-Tibetan Plateau, China, „Paläontologische Zeitschrift”, 75, 2016, s. 219–226, DOI10.1007/BF02988015 [dostęp 2024-07-05] (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 178, 1904. (ang.).