Chalkantyt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chalkantyt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

CuSO4·5H2O
(pentahydrat siarczanu miedzi)

Twardość w skali Mohsa

2,5

Przełam

muszlowy

Łupliwość

niewyraźna, dwukierunkowa

Pokrój kryształu

niewielkie, rzadko spotykane, tabliczkowe, słupkowe

Układ krystalograficzny

trójskośny

Gęstość minerału

2,29 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

niebieska (różne odcienie)

Rysa

niebieska, również bezbarwna

Połysk

szklisty

Chalkantyt (gr. chalkos - miedź, anthos - kwiat; kwiat miedzi) – minerał z gromady siarczanów. Jest powszechnie spotykany w większości kopalń siarczkowych rud miedzi.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Tworzy zazwyczaj skupienia ziarniste, włókniste, naskorupienia, naloty i nacieki o promienistej budowie. Jest bardzo kruchy i przezroczysty. Bardzo łatwo rozpuszcza się w wodzie.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest minerałem wtórnym w strefie utleniania kruszców miedzi. Może też tworzyć się jako ewaporat w klimacie suchym i gorącym z wód słonych jezior.

Miejsca występowania:

  • W Polsce: występuje w kopalniach miedzi w rejonie Lubina, Polkowic, Rudnej. Spotykany na Pogórzu Kaczawskim, też w starych kopalniach Gór Świętokrzyskich.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

  • lokalnie stosowany jako surowiec do otrzymywania miedzi (Chile),
  • stosowany jako środek ochrony roślin,
  • ma znaczenie naukowe,
  • ma znaczenie kolekcjonerskie – bardzo często jest sztucznie hodowany, by otrzymać idealnie wykształcone kryształy,
  • stosowany do niszczenia korzeni w rurach kanalizacyjnych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • G.G. Gormaz, J.J. Casanovas: Atlas mineralogii, „Wiedza i życie” 1992
  • O. Medenbach, C. Sussieck-Fornefeld: Minerały, „Świat Książki” – 1996
  • W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma-Press” 2003
  • J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały, Wyd. Multico 1997

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]