Przejdź do zawartości

Charles Hobaugh

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Charles O. Hobaugh)
Charles Owen Hobaugh
Ilustracja
Charles Hobaugh (1996)
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1961
Bar Harbor (Maine)

Narodowość

amerykańska

Funkcja

pilot wahadłowca, dowódca misji

Łączny czas misji kosmicznych

36 dni 7 godzin 46 minut i 43 sekundy

Misje

STS-104, STS-118, STS-129

Stopień wojskowy

pułkownik korpusu piechoty morskiej

Odznaczenia
Legionista Legii Zasługi (USA) Zaszczytny Krzyż Lotniczy (Stany Zjednoczone) Medal za Chwalebną Służbę (Stany Zjednoczone) Medal Lotniczy (Stany Zjednoczone) Medal za Osiągnięcie Marynarki Wojennej (Stany Zjednoczone) Combat Action Ribbon (Navy and Marine Corps) Navy Unit Commendation

Charles Owen Hobaugh (ur. 5 listopada 1961 w Bar Harbor, stan Maine, USA) – pułkownik Korpusu Piechoty Morskiej, amerykański astronauta.

Wykształcenie oraz służba wojskowa

[edytuj | edytuj kod]
  • 1980 – ukończył szkołę średnią (High School) w North Ridgeville, stan Ohio.
  • 1984 – zdobył licencjat z inżynierii lotniczej i kosmicznej na United States Naval Academy (Akademia Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych). W maju jako podporucznik rozpoczął służbę wojskową w Korpusie Piechoty Morskiej (United States Marine Corps). Pod koniec roku zakończył podstawowe przeszkolenie w tej jednostce.
  • 1985 – rozpoczął służbę w dowództwie systemów lotniczych marynarki wojennej (Naval Air Systems Command). W połowie roku przeniesiono go do dowództwa morskiego szkolenia lotniczego (Naval Aviation Training Command).
  • 1987-1989 – w lutym 1987 zdobył uprawnienia pilota lotnictwa morskiego i rozpoczął służbę w 203 eskadrze szturmowej pionowego startu i lądowania (Attack Squadron VMAT-203), gdzie szkolił się w pilotażu samolotu AV-8B Harrier. Później przeniesiony został do 331 eskadry szturmowej korpusu piechoty morskiej (Marine Attack Squadron VMA-331) stacjonującej w bazie Iwakuni w Japonii. Na lotniskowcu USS Nassau brał udział w operacjach Desert Shield i Desert Storm. W trakcie służby w tej samej jednostce został skierowany na kurs instruktorów taktyki i bojowego zastosowania lotnictwa korpusu piechoty morskiej (Marine Aviation Warfare and Tactics Instructor Course). Po jego ukończeniu został instruktorem eskadry ds. uzbrojenia i taktyki.
  • 1991-1992 – przeszedł kurs w Szkole Pilotów Doświadczalnych Marynarki (U.S. Naval Test Pilot School). Po zakończonym szkoleniu służył jako pilot w dyrektoriacie ds. testów lotnictwa uderzeniowego (Strike Aircraft Test Directorate), gdzie latał na samolotach: AV-8B, YAV-8B (VSRA) i A-7E. Uczestniczył również w pracach nad stworzeniem ulepszonego samolotu pionowego startu i lądowania (ASTOVL – advanced short take-off and vertical landing).
  • 1994-1996 – od lipca do momentu przyjęcia do grupy astronautów był instruktorem w Szkole Pilotów Doświadczalnych Marynarki (U.S. Naval Test Pilot School). Latał na F/A-18, T-2 i U-6A.
  • 2010 – we wrześniu opuścił Korpus Piechoty Morskiej.

W powietrzu wylatał w sumie ponad 5000 godzin na ponad 40 typach samolotów. Wykonał ponad 200 lądowań V/STOL na pokładzie lotniskowców.

Praca w NASA i kariera astronauty

[edytuj | edytuj kod]
  • 1996 – 1 maja był w gronie 17 kandydatów, których przyjęto podczas naboru do 16 grupy astronautów NASA. Wyboru dokonano spośród blisko 2500 chętnych. Przeszkolenie podstawowe rozpoczął w sierpniu.
  • 1998 – zakończył kurs przygotowawczy, uzyskując kwalifikacje pilota wahadłowca. Po przeszkoleniu otrzymał przydział do Biura Astronautów NASA do wydziału systemów statku kosmicznego oraz operacji (Spacecraft Systems/Operations Branch). Pracował w laboratorium awioniki wahadłowca.
  • 2000 – 28 września został pilotem w załodze planowanej misji STS-104.
  • 2001 – w lipcu uczestniczył w blisko 13-dniowym locie wahadłowca Atlantis (STS-104).
  • 2002 – 12 grudnia został wyznaczony do misji STS-118. Lot zaplanowano na listopad 2003. Po katastrofie wahadłowca Columbia grafik lotów został gruntownie zmieniony i misja została przeniesiona na późniejszy termin. Przeformowano również składy załóg. Pracował również jako operator łączności (Capsule Communicator) w Centrum Kontroli Lotów.
  • 2007 – w sierpniu odbył blisko 13-dniowy lot na pokładzie wahadłowca Endeavour (misja STS-118).
  • 2008 – został dowódcą planowanej misji STS-129.
  • 2009 – 16 listopada wystartował po raz trzeci w kosmos, dowodząc misją STS-129 wahadłowca Atlantis.
  • 2011 – w sierpniu zrezygnował z pracy w NASA.

Loty kosmiczne

[edytuj | edytuj kod]

12 lipca 2001 Charles Hobaugh wystartował w kosmos na pokładzie promu Atlantis do misji STS-104. Podczas lotu był pilotem wahadłowca. Razem z nim w kosmos polecieli: Steven Lindsey (dowódca), Michael Gernhardt (specjalista misji MS-1), Janet Kavandi (MS-2) i James Reilly (MS-3). Dwa dni później prom połączył się z Międzynarodową Stacją Kosmiczną. Podczas trzech spacerów w kosmosie astronauci przyłączyli do ISS śluzę Quest, zamontowali na jej powierzchni 4 zbiorniki tlenu i azotu oraz sprawdzili baterie słoneczne. Misja zakończyła drugi etap budowy ISS. Poza tym podniesiono orbitę stacji w sumie o około 20 km. 22 lipca Atlantis odłączył się od stacji i po trzech dniach wylądował na Przylądku Canaveral.

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Wykaz lotów

[edytuj | edytuj kod]
Loty kosmiczne, w których uczestniczył Charles O. Hobaugh
Data startu Statek kosmiczny Data lądowania Statek kosmiczny Funkcja Czas trwania
1 12 lipca 2001 STS-104
Atlantis F-24
25 lipca 2001 STS-104
Atlantis F-24
Pilot misji 12 dni 18 godzin 34 minuty i 56 sekund
2 8 sierpnia 2007 STS-118
Endeavour F-20
21 sierpnia 2007 STS-118
Endeavour F-20
Pilot misji 12 dni 17 godzin 55 minut i 34 sekundy[2]
3 16 listopada 2009 STS-129
Atlantis F-31
27 listopada 2009 STS-129
Atlantis F-31
Dowódca misji 10 dni 19 godzin 16 minut i 13 sekund[3]
Łączny czas spędzony w kosmosie — 36 dni 7 godzin 46 minut i 43 sekundy

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Registry of Space Travelers. ase-astronauts.paperturn-view.com. [dostęp 2025-07-06]. (ang.).
  2. Przegląd wyników misji STS-118. [dostęp 2010-08-31]. (ang.).
  3. Spaceflight Now: Relacja z lądowania misji STS-129. [dostęp 2010-08-31]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]