Charles de Courson
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 kwietnia 1952 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
Charles Amédée du Buisson de Courson (ur. 2 kwietnia 1952 w Paryżu) – francuski polityk, wieloletni parlamentarzysta, samorządowiec i urzędnik państwowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jest potomkiem m.in. Louisa-Michela Lepeletier de Saint-Fargeau, uczestnika rewolucji francuskiej[1]. Jego dziadek, Léonel de Moustier, był deputowanym, jednym z przeciwników reżimu Philippe’a Pétaina, zmarł w obozie koncentracyjnym Neuengamme[2].
Charles de Courson kształcił się na prestiżowych uczelniach francuskich, ESSEC i ENA. W 1983 został urzędnikiem w Naczelnym Sądzie Rozrachunkowym (Cour des comptes), rok później awansując do kierownictwa działu budżetu. W latach 1986–1988 pełnił funkcję doradcy Alaina Madelina, ówczesnego ministra przemysłu[1]. Również w 1986 po raz pierwszy został merem miejscowości Vanault-les-Dames, w której funkcję tę przez ponad 30 lat pełnił wcześniej jego ojciec. Od tego czasu uzyskiwał reelekcję na kolejne kadencje. W 1986 wszedł także w skład rady departamentu Marna, od 1988 pełni funkcję wiceprzewodniczącego rady generalnej[3].
W 1993 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego. Był ponownie wybierany do niższej izby francuskiego parlamentu w kolejnych wyborach w 1997, 2002, 2007, 2012[4], 2017[5] i 2022[6].
Przez wiele lat był działaczem Unii na rzecz Demokracji Francuskiej. W 2007 współtworzył program wyborczy François Bayrou w trakcie wyborów prezydenckich. Po pierwszej turze wbrew stanowisku lidera UDF poparł Nicolasa Sarkozy’ego i przystąpił do tworzonego przez część działaczy tej partii nowego ugrupowania poza nazwą Nowe Centrum[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Charles-Amédée de Courson, 43 ans, célibataire et catholique, est l'auteur de l'amendement fiscal défavorable aux concubins. A méditer en ce dernier jour de déclaration d'impôts. Le noble concubinicide. liberation.fr, 4 marca 1996. [dostęp 2012-07-20]. (fr.).
- ↑ Charles de Courson. Dans la galerie des ancêtres. presse.fr, 21 lutego 2011. [dostęp 2012-07-20]. (fr.).
- ↑ Charles de Courson na stronie Zgromadzenia Narodowego XIII kadencji. [dostęp 2012-07-20]. (fr.).
- ↑ Charles de Courson na stronie Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji. [dostęp 2012-07-20]. (fr.).
- ↑ Elections législatives 2017: Résultats 2d tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 2017-06-18]. (fr.).
- ↑ Matti Faye: Résultats législatives 2022 dans la Marne: Charles de Courson (Les Centristes) réélu pour un septième mandat. francetvinfo.fr, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-19]. (fr.).
- ↑ Le Nouveau Centre (NC). france-politique.fr. [dostęp 2012-07-22]. (fr.).