Chełszcząca (dopływ Dąbia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chełszcząca
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Struga
Długość ok. 11 km
Źródło
Miejsce na płd. od osiedla Szczecin-Sławociesze
Współrzędne

53°22′22″N 14°44′06″E/53,372778 14,735000

Ujście
Recypient jezioro Dąbie
Miejsce

Szczecin

Współrzędne

53°24′27″N 14°39′57″E/53,407500 14,665833

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Chełszcząca (do 1945 niem. Flossgraben[1]) – struga w województwie zachodniopomorskim o długości ok. 11 km, z czego 10 km przebiega w granicach miasta Szczecin.

Źródła rzeki leżą na skraju Puszczy Goleniowskiej, na granicy gminy Kobylanka w powiecie stargardzkim i szczecińskiego osiedla Sławociesze[2]. Ponieważ znajdują się w niewielkiej odległości od rzeki Płoni, toteż Chełszcząca przejmuje część wód Płoni. Ma to miejsce podczas przyboru wód poprzez łączącą je zastawkę, wtedy następuje kontrolowane przejęcie wód. Natomiast podczas wyjątkowo wysokiego stanu wody występują niekontrolowane przelewy wód z koryta Płoni na tereny źródliskowe Chełszczącej[3]. Do osiedla Cieszyce rzeka płynie na północny zachód, a następnie zmienia bieg na zachodni. Opływa od wschodu i północy osiedle Dąbie. W Cieszycach przyjmuje lewy dopływ Żołnierską Strugę. Uchodzi do jeziora Dąbie poniżej ulicy Jeziornej w Szczecinie[4].

Wiele wydawnictw mylnie przedstawia Chełszczącą jako jedno z ramion ujściowych rzeki Płoni, co nie jest zgodne z rzeczywistością[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. T. Białecki, L. Turek-Kwiatkowska, Szczecin stary i nowy, Szczecińskie Towarzystwo Kultury, Szczecin 1991, str. 317
  2. Okolice Szczecina, Wyd. ExpressMap ISBN 978-83-60120-96-5
  3. Kobylanka, Wieści Gminne nr 7, Czerwiec 2008 r.. [dostęp 2009-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-25)].
  4. Rejonowy Zarząd Gospodarki Wodnej Szczecin. [dostęp 2009-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-17)].
  5. Szczecin, plan miasta, Cartomedia Poznań 2002, ISBN 978-83-7445-163-5