Chess (musical)
Muzyka | |
---|---|
Słowa | |
Teatr |
1984 trasa po Europie |
Data premiery |
1984 Europa trasa koncertowa |
Ostatni spektakl |
2008 Londyn koncert "Chess In Concert" |
Obsada |
Chess (pol. Szachy) – musical napisany przez Tima Rice'a (słowa) oraz Benny'ego Anderssona i Björna Ulvaeusa (muzyka) w 1984. Dwa lata później miał swoją premierę w Prince Edward Theatre na West Endzie w Londynie, gdzie był wystawiany przez kolejne trzy lata[1]. W 1988 zadebiutował na Broadwayu, jednak został zdjęty z afisza po niespełna ośmiu tygodniach od premiery, zebrawszy chłodne recenzje od krytyków[1].
Musical miał polską premierę 8 stycznia 2000 w Teatrze Muzycznym w Gdyni im. Danuty Baduszkowej[2].
Opis fabuły
[edytuj | edytuj kod]Akcja musicalu dzieje się w latach zimnej wojny, kiedy istniał ZSRR. Dwóch szachistów: Amerykanin Frederick „Freddie” Trumper i Rosjanin Anatolij Siergiejewski, walczą przeciwko sobie w szachowych mistrzostwach rozgrywanych w Merano[3]. Asystentką, a zarazem kochanką Freddiego jest Florence Vassy, uchodźczyni z Węgier, która w trakcie rozgrywek zakochuje się ze wzajemnością w Anatoliju[3]. Mężczyzna wygrywa rozgrywkę i prosi o azyl na Zachodzie[3].
Następnie udaje się do Bangkoku na kolejne rozgrywki, tym razem z Rosjaninem Vilgadem[3]. Florence dowiaduje się, że Anatolij pozostawił w Rosji żonę, Swietłanę[3]. Jednocześnie Trumper, telewizyjny komentator zawodów, grozi mu, że jeśli przegra rozgrywkę, władze radzieckie wyjawią prawdę o ojcu Florence, który zaginął podczas powstania na Węgrzech w 1956[3].
Muzyka
[edytuj | edytuj kod]Piosenki do spektaklu napisali Björn Ulvaeus i Benny Andersson, w ich nagraniach uczestniczyli soliści: Murray Head, Tommy Körberg, Elaine Paige i Barbara Dickson, a także London Symphony Orchestra i chór Ambrosian Singers[3]. Ścieżka dźwiękowa do Chess miała premierę w 1984[3]. Zarówno album, jak i cały musical, promował utwór „One Night in Bangkok”[4], który stał się przebojem w wielu krajach. Popularnością cieszyła się także piosenka „I Know Him So Well”, nagrana przez duet Paige-Dickson, która w 1988 doczekała się coveru w wykonaniu Cissy Houston i Whitney Houston[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Marzena Tarka: ABBA. Fenomen i legenda. Bielsko Biała: Wydawnictwo Pascal, 2013, s. 209. ISBN 978-83-7642-236-7.
- ↑ Historia Teatru Muzycznego.
- ↑ a b c d e f g h i Marzena Tarka: ABBA. Fenomen i legenda. Bielsko Biała: Wydawnictwo Pascal, 2013, s. 206–207. ISBN 978-83-7642-236-7.
- ↑ Marzena Tarka: ABBA. Fenomen i legenda. Bielsko Biała: Wydawnictwo Pascal, 2013, s. 205. ISBN 978-83-7642-236-7.