Chełmoniewo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chełmoniewo
Część miasta Koszalina
Ilustracja
Widok z Góry Chełmskiej na Chełmoniewo i Rokosowo
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miasto

Koszalin

W granicach Koszalina

1 stycznia 1989[1] (częściowo 1959, 1973)

SIMC

0949460

Położenie na mapie Koszalina
Mapa konturowa Koszalina, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Chełmoniewo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Chełmoniewo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Chełmoniewo”
Ziemia54°11′20″N 16°14′15″E/54,188917 16,237500

Chełmoniewo (do 1945 niem. Gollendorf) – osiedle we wschodniej części Koszalina, administracyjnie podlega jednostce samorządowej, którą stanowi Rokosowo.

Chełmoniewo jest położone u stóp Góry Chełmskiej, na wschód od Rokosowa. Tereny te od końca XIII do czasów reformacji należały do koszalińskiego klasztoru cystersek[2]. Występujący tu mikroklimat sprawił, że w połowie XIX wieku obecne Chełmoniewo stało się wsią letniskową, gdzie chętnie przebywali chorzy na płuca. W 1928 w północnej części wsi otworzono sanatorium przeciwgruźlicze na sześćdziesiąt łóżek[3]. W 1934 Gollendorf został połączony z Rokosowem w jedno sołectwo, ale nie miało to wpływu na odrębność obu wsi oraz prawa własności gruntów. W 1945 polska administracja osiedliła tu pierwsze dwadzieścia trzy rodziny pochodzące z Lubelszczyzny (osiem), Poznańskiego (pięć), Kieleckiego (dwa), Rzeszowszczyzny (dwa), Mazowsza (dwa), Białostoczczyzny (dwie) i Wileńszczyzny (dwie)[4]. W tym samym roku zmieniono nazwę z Gollendorf na Galiny[5], ale ostatecznie w 1947 przyjęto nazwę Chełmoniewo. 1973 zostało włączone w granice Koszalina.

Do Chełmoniewa dociera linia autobusowa nr. 2 i wybrane kursy linii 12, tutejsze ulice w przeważającej części noszą nazwy pochodzące od gatunków drzew[6]. W 1978 w północnej części osiedla rozpoczęto budowę szpitala wojewódzkiego, inwestycja ta nigdy nie została ukończona[7]. W 1990 południowa część Chełmoniewa została przyłączona do Rokosowa, pięć lat później odłączono ją przyłączając do nowo powstałej jednostki samorządowej Lubiatowo[2].

W latach 1954-1972 siedziba gromady Chełmoniewo[8]. 31 grudnia 1959 część wsi Chełmoniewo obejmującą tereny Zakładu Remontowo-Montażowego (3,31 ha), odgraniczoną od północy szosą Koszalin-Maszków, od południa drogą Koszalin-Dzierżęcino a od wschodu gruntami wsi Chełmoniewo, wyłączono z gromady Chełmoniewo, włączając ją do miasta (na prawach powiatu) Koszalina w tymże województwie[9]. Kolejną część Chełmoniewa (48,00 ha) do Koszalina włączono 1 stycznia 1973[10], a pozostałą (94,77 ha) 1 stycznia 1989[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b M.P. z 1988 r. nr 36, poz. 337
  2. a b Historia osiedla, Rada Osiedla Rokosowo w Koszalinie. rokosowo.koszalin.pl. [dostęp 2016-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-25)].
  3. Wacław Nowicki, Koszalin i okolice, Gdynia: Wydawnictwo Region, 2006, s. 140, ISBN 83-60437-06-8, ISBN 978-83-60437-06-3, OCLC 749837194.
  4. Ewa Rzetelska-Feleszko, Pomorze Zachodnie. Nasz język dawniej i dziś, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, s. 147, ISBN 83-01-06462-5, OCLC 835892867.
  5. Józef Maciej Sprutta "Koszalińskie wody - wczoraj i dziś !!!" Stowarzyszenie Przyjaciół Koszalina. stara.przyjaciele.koszalin.pl. [dostęp 2016-04-08].
  6. Plan miasta Koszalina Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera Warszawa 2007 ISBN 978-83-7539-046-9
  7. Rafał wolny "Szpital nie powstał. Odzyskają ziemię, ale wraz z ruiną" Głos Koszaliński 18 stycznia 2013
  8. Uchwała nr 43/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 5 października 1954
  9. Dz.U. z 1959 r. nr 64, poz. 383
  10. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 325