China Southern Airlines
| ||||
Historia | ||||
Data założenia |
1 lipca 1988 | |||
---|---|---|---|---|
Lokalizacja | ||||
Państwo | ||||
Kooperacja | ||||
Program lojalnościowy |
Sky Pearl Club | |||
Flota | ||||
Liczba samolotów |
656 | |||
Liczba tras |
193 | |||
Przedsiębiorstwo | ||||
Siedziba | ||||
Członkowie zarządu |
Si Xianmin | |||
Udziałowcy |
China Southern Airlines Co., Ltd. | |||
Skytrax | ||||
Strona internetowa |
China Southern Airlines (chiń. upr. 中国南方航空公司; chiń. trad. 中國南方航空公司; pinyin Zhōngguó Nánfāng Hángkōng Gōngsī) – chińskie linie lotnicze z siedzibą w Kantonie. Są największą linią lotniczą w Azji. Główne huby stanowią port lotniczy Guangzhou i port lotniczy Pekin. Linie rozpoczęły działalność 1 lipca 1988, od tego czasu dynamiczny rozwój sprawił, że dziś znajdują się w trójce największych chińskich przewoźników lotniczych obok Air China i China Eastern Airlines[1].
China Southern Airlines zostały nagrodzone 4 gwiazdkami w rankingu Skytrax.[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]1988–1999
[edytuj | edytuj kod]Linie China Southern Airlines powstały w 1988 w wyniku decyzji chińskiego rządu o wydzieleniu z Administracji Lotnictwa Pasażerskiego Chin (CAAC) sześciu linii lotniczych[3]. Mimo tego że linie wciąż były pod kontrolą CAAC, szybko nawiązano współpracę z zachodnimi firmami i w roku 1990 przy współpracy z Hutchison Whampoa oraz Lockheed Corporation otworzono bazę techniczną Guangzhou Aircraft Maintenance Engineering Co. (GAMECO)[4]. W roku 1991 linie przewiozły prawie sześć milionów pasażerów, flota w tym czasie składała się z 38 samolotów a linie obsługiwały 90 połączeń krajowych oraz 17 międzynarodowych[3]. Wybuch konfliktu w Zatoce Perskiej spowodował spadek zapotrzebowania na nowe samoloty na światowych rynkach, pozwoliło to liniom na złożenie zamówienia na 4 Boeingi 777-200 oraz 2 777-200ER w roku 1992[5]. Gwarantowało to dalszy rozwój połączeń długodystansowych. Również w roku 1992 China Southern Airlines razem z Air China oraz China Eastern Airlines uzyskały niezależność finansową, niosło to ze sobą pewne wady ponieważ zwiększyły się koszty operacyjne związane z wydatkami na paliwo oraz opłaty lotniskowe[3].
W 1994 roku w związku ze zniesieniem przez rząd chiński ograniczeń związanych z inwestowaniem zagranicznego kapitału w linie lotnicze, China Southern Airlines rozpoczęły rozmowy z United Airlines na temat współpracy. Nawiązano również współpracę z kilkoma amerykańskimi przewoźnikami dotyczącą szkoleń załóg oraz obsługi technicznej samolotów. Dochody zwiększyły się dwukrotnie jednak nie szło to w parze z zyskami co było uwarunkowane dużymi kosztami związanymi z rozwojem[3].
Pierwszy z zamówionych Boeingów 777-200 został dostarczony 28 grudnia 1995[5], China Southern Airlines były pierwszymi liniami lotniczymi w Azji w których flocie pojawił się Boeing 777[3]. Pierwsze połączenie długodystansowe Guangzhou–Pekin–Amsterdam zostało otworzone w 1996[6]. W następnym roku uruchomiono również pierwsze połączenie przez Pacyfik pomiędzy Guangzhou i Los Angeles obsługiwane przez Boeingi 777, trzy lata później samoloty te zaczęły również obsługiwać połączenia do Sydney i Melbourne[6]. Podpisano również umowy na połączenia codeshare w celu zwiększenia oferowania na połączeniach międzynarodowych.
2000–2009
[edytuj | edytuj kod]W lipcu 2000 roku CAAC ogłosiło, że dziesięć linii lotniczych będących pod jej bezpośrednim zarządzaniem, połączy się w trzy większe przedsiębiorstwa, skupiające się wokół Air China, China Eastern Airlines i China Southern Airlines[1]. W sierpniu 2000 China Southern wchłonęły Zhongyuan Airlines, a w ciągu następnego roku nabyły China Northern Airlines oraz China Xinjiang Airlines. Obecnie linie są większościowym udziałowce w Xiamen Airlines (51%), Chongqing Airlines (60%) oraz inwestują w Sichuan Airlines.
Mimo że większość linii lotniczych w chinach jest niezależna, większość zamówień nowych samolotów jest zawierana przez spółkę China Aviation Supplies Imp. & Exp. Group. (CASGC)[7]. W 2003 linie złożyły zamówienie na 4 Airbusy A330-200, których dostawy miały się rozpocząć na początku 2005. Była to część złożonego przez China Aviation Supplies Imp. & Exp. Group w kwietniu zamówienia na 30 Airbusów A330[8]. Pierwszy egzemplarz został dostarczony 28 lutego 2005. Miesiąc wcześniej 28 stycznia, linie złożyły również zamówienie na 5 Airbusów A380-800, które miały zostać dostarczone w 2008 tuż przed Letnimi Igrzyskami Olimpijskimi w Pekinie. Tego samego dnia rząd chiński podpisał umowę z Boeingiem na dostawę 60 Boeingów 787 dla 6 chińskich linii w tym m.in. China Southern Airlines[9]. Z powodu opóźnień w dostawach nie udało się dotrzymać harmonogramu dostaw i pierwszy Airbus A380 został dostarczony 12 października 2011[10].
W sierpniu 2005 zostało złożone kolejne zamówienie za pośrednictwem CASGC na 10 Airbusów A330, 8 większych A330-300 oraz 2 A330-200. Dostawy miały być realizowane między 2007 a 2008 rokiem[11]. Kolejne duże zamówienie zostało złożone 7 lipca 2006 i obejmowało dostawę 50 wąskokadłubowych Airbusów A320, w tym 13 A319-100, 20 A320-200 oraz 17 A321-200[12]. W grudniu 2005, China Southern Airlines ogłosiły kolejne zamówienie poprzez CASGC, na 9 Boeingów 737-700 i 11 Boeingów 737-800. W czerwcu 2006, linie potwierdziły kolejne zamówienie na 3 Boeingi 737-700 oraz 7 Boeingów 737-800. Zamówienia miały być realizowane w 2010[13]. Kolejne zamówienie zostało złożone 18 października 2006, dotyczyło 6 Boeingów 777F dla China Southern Cargo, filii zajmującej się przewozem cargo[14].
W 2007 linie złożyły zamówienie na 25 Boeingów 737-700 oraz 30 737-800, które zostały dostarczone między majem 2010 a październikiem 2013[15]. W tym samym roku linie zamówiły również następne 10 Airbusów A330-200[16].
2010–2019
[edytuj | edytuj kod]W 2010 linie złożyły kolejne zamówienia, 21 stycznia 2010 na 20 Airbusów A320[17], a w listopadzie 2010 na kolejne 30 Airbusów A320 oraz 6 szerokokadłubowych Airbusów A330[18]. W 2010 China Southern Airlines przewiozły 76,5 miliona pasażerów w ruchu krajowym i międzynarodowym ze średnim wypełnieniem 79,2%[19].
W styczniu 2011, China Southern Airlines ogłosiły, że wyleasingują 10 Embraerów 190, które zostały dostarczone w drugiej połowie 2011[20].
Pierwszy komercyjny rejs Airbusem A380 odbył się 17 października 2011, mimo to do października 2012 samolot operował tylko na trasach krajowych, z powodu braku stosownych zezwoleń do operowania na trasach długodystansowych[21].
Flota
[edytuj | edytuj kod]Według stanu na listopad 2024 flota China Southern Airlines składała się z 656 samolotów, w tym 17 przeznaczonych do transportu cargo o średnim wieku 9,4 lat[22]:
Samolot | Liczba miejsc | Uwagi | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Model | Aktywne | Zamówione | B | P | E | Łącznie | |
Airbus A319neo | 5 | 3 | 4 | 24 | 108 | 136 | |
Airbus A320-200 | 96 | - | 8 | 24 | 120 | 152 | |
4 | 18 | 138 | 160 | ||||
4 | 24 | 138 | 166 | ||||
Airbus A320neo | 53 | 1 | 4 | 24 | 138 | 166 | |
Airbus A321-200 | 91 | - | 12 | 24 | 143 | 179 | |
4 | 18 | 167 | 189 | ||||
4 | 24 | 167 | 195 | ||||
Airbus A321neo | 64 | 11 | 4 | 24 | 167 | 195 | |
12 | 18 | 172 | 200 | ||||
Airbus A330-200 | 2 | - | 18 | - | 244 | 262 | |
12 | 24 | 242 | 278 | ||||
Airbus A330-300 | 25 | - | 30 | - | 253 | 283 | |
28 | 258 | 286 | |||||
Airbus A350-900 | 20 | - | 28 | 24 | 262 | 314 | |
Boeing 737-700 | 18 | - | 4 | 18 | 106 | 128 | |
4 | 24 | 106 | 134 | ||||
Boeing 737-800 | 156 | - | 8 | 24 | 132 | 164 | |
4 | 24 | 150 | 178 | ||||
4 | 18 | 147 | 169 | ||||
4 | 18 | 150 | 172 | ||||
Boeing 737 MAX 8 | 32 | 10 | 4 | 24 | 150 | 178 | |
Boeing 777-300ER | 15 | - | 28 | 28 | 305 | 361 | |
Boeing 787-8 | 10 | - | 18 | - | 248 | 266 | |
Boeing 787-9 | 18 | 2 | 28 | 28 | 220 | 276 | |
28 | - | 269 | 297 | ||||
Comac ARJ21 | 32 | 1 | - | - | 90 | 90 | |
Comac C919 | 2 | 103 | 8 | - | 156 | 164 | W trakcie dostawy od sierpnia 2024 |
China Southern Airlines Cargo | |||||||
Boeing 777F | 17 | 2 | Konfiguracja cargo | ||||
Łącznie | 656 | 133 |
China Southern Cargo jest filią China Southern Airlines, zajmującą się przewozem towarów pomiędzy Chinami a Ameryką Północną, Europą i Australią. Linie operują z portu lotniczego Szanghaj-Pudong do Amsterdamu, Anchorage, Chicago, Frankfurtu, Los Angeles, Vancouver oraz Wiednia. Natomiast z portu lotniczego Guangzhou latają do Amsterdamu oraz Mediolanu. Linie są członkiem sojuszu SkyTeam Cargo do którego przystąpiły w listopadzie 2010[23].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Bigger is Better
- ↑ China Southern earns four-star ranking by SKYTRAX
- ↑ a b c d e China Southern Airlines Company Ltd. History
- ↑ GAMECO About Us
- ↑ a b 777 Model Summary. [dostęp 2013-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-23)].
- ↑ a b China Southern Airlines - History
- ↑ China Southern Airlines – The Peral of China. „Airliner World”, s. 90-96, January 2012. ISSN 1465-6337.
- ↑ China Southern Airlines signs purchase agreement for 4 a330-200 aircraft. [dostęp 2013-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-22)].
- ↑ Boeing, Chinese Airlines Agree to 787 Dreamliner Purchase
- ↑ Airbus A380 Active with China Southern Airlines
- ↑ Airbus A330-300
- ↑ China Southern Agrees to Purchase 50 Airbus A320s
- ↑ Chinese Carriers Finalize Orders for Next-Generation 737s
- ↑ China Southern Airlines announced an order for Boeing 777. [dostęp 2007-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-19)].
- ↑ China Southern to order 55 more 737s
- ↑ China Southern to order 10 A330-200s
- ↑ China Southern Airlines to buy 20 Airbus A320
- ↑ China Southern to order six A330s and 30 A320s
- ↑ China Southern 2010 net income jumps to $883 million
- ↑ EMBRAER DELIVERS FIRST EMBRAER 190 JET TO CHINA’S CDB LEASING
- ↑ China Southern to finally commence long-haul A380 services, but operation still faces challenges
- ↑ China Southern Airlines Fleet Details and History [online], planespotters.net [dostęp 2024-11-25] (ang.).
- ↑ CZ Cargo. [dostęp 2013-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-06)].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- China Southern Airlines Global Website. flychinasouthern.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-11)].
- China Southern Airlines
- China Southern Airlines Xinjiang Branch. xjair.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-13)].