Chloantyt
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
arsenek niklu (NiAs3) |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
5,5 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
niewyraźna |
| Układ krystalograficzny |
regularny |
| Gęstość minerału |
6,4 – 6,9 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
cynowobiała |
| Rysa |
szaroczarna |
| Połysk |
metaliczny |
Chloantyt – minerał z gromady arsenków, należy do minerałów rzadkich. Nazwa pochodzi od gr. chloantes (khloantes) – zielonkawy, nawiązując do charakterystycznych nalotów, którymi pokrywa się minerał podczas wietrzenia.
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Tworzy kryształy o postaci sześcianu, czasami ośmiościanu lub dwunastościanu. Zazwyczaj występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, nerkowych, groniastych, żylek i powłok. Jest kruchy, nieprzezroczysty. Podczas wietrzenia pokrywa się zielonym nalotem kwiatu niklowego (annabergit). Jest izomorficzny ze skutterudytem, z którym tworzy ciągły roztwór stały (ogniwem pośrednim jest smaltyn). Niekiedy zawiera kobalt, żelazo, bizmut.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Najczęściej występuje w żyłach kruszców: srebra, niklu, kobaltu, bizmutu, uranu.
Miejsca występowania :Niemcy – Saksonia, Annaberg, Wittichen, Schwarzwald,Hesja, Austria – Schladming, Czechy – Jachymov, Hiszpania – Gistan w Huesca, Francja, Maroko – Bou Azzer, Kanada – Cobalt.
W Polsce stwierdzony na Dolnym Śląsku koło Wałbrzycha w żyłach kalcytowych wśród gnejsów, w Miedziance, w Kowarach oraz w okolicach Lubina.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Stanowi podrzędną rudę niklu.
- Interesuje kolekcjonerów.
- Piękne kryształy (ponad 2 cm) pochodzą z Niemiec i Maroka.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J.Żaba – Ilustrowany słownik skał i minerałów – Videograf II, 2003
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Galeria: [1]
- Artykuł: o chloantycie