Chocielewko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chocielewko
wieś
Ilustracja
kościół w Chocielewku
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

lęborski

Gmina

Nowa Wieś Lęborska

Liczba ludności (2022)

618[2]

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

84-351[3]

Tablice rejestracyjne

GLE

SIMC

0748230

Położenie na mapie gminy Nowa Wieś Lęborska
Mapa konturowa gminy Nowa Wieś Lęborska, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Chocielewko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Chocielewko”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Chocielewko”
Położenie na mapie powiatu lęborskiego
Mapa konturowa powiatu lęborskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chocielewko”
Ziemia54°32′25″N 17°38′48″E/54,540278 17,646667[1]

Chocielewko (kaszb. Chòceléwkò) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Nowa Wieś Lęborska w pradolinie Łeby.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najstarsze wzmianki w dokumentach z lat 1335–1341 wymieniają wieś jako Kotzelow, Chuslau, Kodzelaw, Kozelow, Chotzelow i Gutzelow.

W XVI wieku wieś należała do rodu Pirchów. W 1640 Jerzy Pirch wybudował tu kaplicę luterańską. W XVIII współwłaścicielami były rodziny Pirchów, von Breitenbachów i baron Haborn. W 1804 wieś miała już jednego właściciela, którym był Kohn von Jaski. Jego potomkowie sprzedali wieś w 1836 Wilhelmowi Kaiserowi. Od 1905 właścicielami byli von Zitzewitze. Dobra ziemskie uległy parcelacji w czasie I wojny światowej. W wyniku parcelacji Chocielewka i Witoradza powstała gmina wiejska, nazwana Mackensen (od nazwiska Augusta von Mackensena). Z jego inicjatywy wybudowano w latach 20. XX wieku neogotycki kościół.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[4] na listę zabytków wpisany jest neogotycki kościół filialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, 1922-26, nr rej.: A-1635 z 10.07.1997.

Na terenie wsi znajdują się ponadto:

  • dwór murowany, klasycystyczny z początku XIX w[5].
  • kapliczka przydrożna z początku XX w.
  • Grodzisko i cmentarzysko kultury pomorskiej z wczesnego średniowiecza[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15767
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 146 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 60 [dostęp 2020-03-15].
  5. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 229, ISBN 978-83-7495-133-3.
  6. Alicja Świetlicka, Elżbieta Wisławska: Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego. Słupsk: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich Okręg Słupsk.