Chociule
52°12′19″N 15°30′57″E/52,205278 15,515833| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
604[2] |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
66-200[3] |
| Tablice rejestracyjne |
FSW |
| SIMC |
0914935 |
Położenie na mapie gminy Świebodzin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego  | |
| 52°12′19″N 15°30′57″E/52,205278 15,515833[1]
| |
Chociule (niem. Kutschlau) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Świebodzin.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Chociule, po jej zniesieniu w gromadzie Lubinicko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza wzmianka o wsi z 1224 roku, mówi o nadaniu Chociul dla klasztoru cysterskiego z Trzebnicy. W 1238 roku wieś lokowana powtórnie według reguł tzw. prawa niemieckiego. Nadanie wsi dla klasztoru potwierdził w 1255 roku książę Przemysł I. Stopniowo własność Chociul przechodziła na osoby prywatne oraz miasto Świebodzin. Chociule zostały poważnie zniszczone przez wojska rosyjskie podczas wojny siedmioletniej w 1759 roku, w tym czasie w okolicy wsi miała miejsce bitwa pod Kijami. W latach 1910–1919 powstała linia kolejowa Świebodzin – Sulechów, z przystankiem Chociule, która pozytywnie wpłynęła na dalszy rozwój wsi[4].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:
- kościół filialny pod wezwaniem św. Katarzyny, późnogotycki z połowy XVI wieku, 1790 roku, w ruinie
- zespół pałacowy, z połowy XIX wieku:
- pałac eklektyczny z początku XIX wieku, dawniej Dom Dziecka, obecnie własność prywatna
- park
- ogrodzenie z bramkami
inne zabytki:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, neogotycki, z 1908 roku
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15800
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 146 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Wojciech Strzyżewski (red.), Dzieje Świebodzina, Świebodzin: Muzeum Regionalne w Świebodzinie, 2007, s. 470-473, ISBN 83-922814-3-8, OCLC 173258419 [dostęp 2020-09-26].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 74. [dostęp 2013-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-30)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Kowalski: Zabytki architektury województwa lubuskiego. Zielona Góra: Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, 2010, s. 61-62. ISBN 978-83-931526-0-5.
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osady | |
| Osada leśna | |
| Część wsi | |
| Kolonie wsi | |
| Osady wsi | |
| Osada leśna wsi |
