Chodaków

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chodaków
Dzielnica Sochaczewa
Ilustracja
Kościół pw. św. Józefa Robotnika
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

sochaczewski

Miasto

Sochaczew

Prawa miejskie

1967–1976

W granicach Sochaczewa

1977

SIMC

0977143

Strefa numeracyjna

46

Kod pocztowy

96-503

Tablice rejestracyjne

WSC

Położenie na mapie Sochaczewa
Mapa konturowa Sochaczewa, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Chodaków”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Chodaków”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Chodaków”
Położenie na mapie powiatu sochaczewskiego
Mapa konturowa powiatu sochaczewskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Chodaków”
Ziemia52°15′20″N 20°17′01″E/52,255556 20,283611

Chodaków – część miasta, dzielnica miasta Sochaczew w województwie mazowieckim.

W latach 1967–1976 miasto.

Chodaków graniczy z Żelazową Wolą, a obie miejscowości łączy malownicza rzeka Utrata.

Przez osiedle przebiega linia Powiatowej Kolei Sochaczewskiej.

Z centrum miasta Chodaków jest skomunikowany przez linie autobusowe Zakładu Komunikacji Miejskiej w Sochaczewie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka w XV wieku[1]. W 1825 roku Chodaków liczył sobie 11 domów i 122 mieszkańców. Prawie sto lat później, w 1921 było to 15 domów i 121 mieszkańców.

Od 1867 w gminie Chodaków w powiecie sochaczewskim[2]. W okresie międzywojennym należał do woj. warszawskiego; W 1921 roku liczba mieszkańców wsi Chodaków wynosiła 68, a folwarku Chodaków 58[3]. 20 października 1933 utworzono gromadę Ostrzeszewo w granicach gminy Chodaków, składającą się z wsi Ostrzeszewo, fabryki Chodaków, folwarku Chodaków, młyna Chodaków i osady fabrycznej Chodaków[4]. Podczas II wojny światowej w Generalnym Gubernatorstwie, w dystrykcie warszawskim (Landkreis Sochaczew)[5].

Po wojnie Chodaków powrócił do powiatu sochaczewskigo w woj. warszawskim[6].

W związku z reorganizacją administracji wiejskiej jesienią 1954, utworzono nową gromadę Chodaków, składającą z obszarów dotychczasowych gromad Chodaków (Kolonia), Nowa Wieś, Ostrzeszewo, Zarzecze i Zwierzyniec oraz wsi Kistki z dotychczasowej gromady Kistki ze zniesionej gminy Chodaków[7]. 13 listopada 1954, po pięciu tygodniach, gromadę Chodaków zniesiono w związku z nadaniem jej statusu osiedla[8], w związku z czym Chodaków (Kolonia), Kistki, Nowa Wieś, Ostrzeszewo, Zarzecze i Zwierzyniec stały się integralnym częściami osiedla Chodakowa. 1 stycznia 1967 osiedlu Chodaków nadano status miasta[9].

1 stycznia 1977 miasto Chodaków włączono do Sochaczewa[10].

Dojazd[edytuj | edytuj kod]

Dojazd: z Sochaczewa Sochaczewską Koleją Muzealną, która jeździ w wybrane dni w maju, lipcu, sierpniu, wrześniu i październiku oraz sochaczewską komunikacją miejską i PKS.

Przemysł[edytuj | edytuj kod]

Najstarszym obiektem przemysłowym w Chodakowie jest młyn należący do rodziny Repszów. Pierwsze wzmianki o młynie wodnym w Chodakowie pochodzą z XVI wieku. Obiekt w obecnym kształcie, niezmieniony od przeszło 200 lat, jest nadal czynny.

W Chodakowie znajdowała się wybudowana w XX leciu międzywojennym Fabryka Przędzy i Tkanin Sztucznych Chodaków S.A., po 1945 roku Chodakowskie Zakłady Włókien Chemicznych „Chemitex”.

Chodakowskie Zakłady Włókien Chemicznych Chemitex[edytuj | edytuj kod]

Dawny budynek administracyjny Fabryki Włókien Chemicznych „Chemitex”

Właścicielem terenu był Józef Korc, który sprzedał 92 ha za 23500$. Dzięki temu już w grudniu 1928 roku uruchomiono produkcję, przy której pracowało około 300-400 osób. Stan ten wynosił już 1000 osób w 1933 roku a 6 lat później, tuż przed wybuchem wojny, było to 2000 osób. Bitwa nad Bzurą zamieniła hale produkcyjne i stołówkę na polowy szpital dla rannych polskich żołnierzy. W czasie okupacji fabryka działała, ale nie przeprowadzano żadnych remontów, modernizacji. Rok 1945 zastał zakład w ruinie. W latach 1960-62 zbudowano 2 wyciągowe kominy, każdy po 80 metrów. Były też plany postawienia 250 metrowego. Włókno wiskozowe było eksportowane do Turcji, Iranu, Birmy i Pakistanu. W 1976 roku Chemitex produkował 1/3 krajowej produkcji asortymentu włókienniczego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • młyn wodny z XVI wieku, przy ul. Młynarskiej 4.
  • dwór z I połowy XIX w., przebudowany w latach 20. XX w., otoczony parkiem dworskim przekształconym w miejski skwer.
  • hala główna Chodakowskich Zakładów Włókien Chemicznych Chemitex z 1928 roku.
  • szkoła murowana z 1935 roku przy ul. Chodakowskiej.
  • domy murowane z 1920 roku przy ul. Parkowej: nr, 1, nr 2, nr 3, nr 4.
  • dom drewniany z 1925 roku przy ul. Chodakowskiej 19.
  • dom murowany z lat 1920-30 przy ul. Młynarskiej 1.

Oprócz tego przy ul. Parkowej można odnaleźć stare latarnie uliczne.

Sport[edytuj | edytuj kod]

Jedynym klubem sportowym w Chodakowie jest założony w 1929 roku klub piłkarski Bzura Chodaków (obecnie w IV lidze). W latach pięćdziesiątych Bzura grała w II lidze. W latach siedemdziesiątych świetność tego klubu minęła. Stadion Bzury, znajdujący się przy ul. Chopina 101, ma pojemność około 440 miejsc siedzących.

W Chodakowie działa Koło Polskiego Związku Wędkarskiego (obecnie Koło PZW nr 13 Chodaków (Okręg PZW Skierniewice). Chodakowskie Koło jest najstarszym spośród wszystkich 32 funkcjonujących w okręgu skierniewickim i może poszczycić się bogatą historią oraz wieloma dokonaniami. Koło zainicjował Alfred Repsz, właściciel młyna w Chodakowie, który w kwietniu 1928 roku powołał do życia Klub Wędkarski z siedzibą w Warszawie. W 1933 roku Koło przekształcono w Sportowe Towarzystwo Wędkarskie w Chodakowie, które przetrwało zawieruchy wojny i lata okupacji. W 1950 roku Towarzystwo przystąpiło do właśnie utworzonego Polskiego Związku Wędkarskiego, a w 1975 roku, po dwóch latach od reformy administracyjnej i powołania województwa skierniewickiego, powołano do życia okręg skierniewicki PZW.

Kultura[edytuj | edytuj kod]

W Chodakowie przy ul. Chopina 101 znajduje się Miejski Ośrodek Kultury, w którym dzieci i młodzież mogą rozwijać swoje talenty artystyczne. działa tam m.in. Zespół taneczny Abstrakt, znajdujący się w czołówce zespołów tańca nowoczesnego. Młodzież trenuje pod okiem Celiny i Moniki Osieckich.

Ludzie związani z Chodakowem[edytuj | edytuj kod]

  • Juliusz Kaden-Bandrowski – pisarz, żołnierz Powstania Warszawskiego, mieszkał w domu Alfreda Repsza.
  • Tadeusz Ostrzeszewicz – wychowany w dworze chodakowskim, trzykrotnie wybierany sędzią gminnym, później funkcjonariusz Służby Więziennej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński "Mazowsze, mały przewodnik" Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 241
  2. Chodaków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 605.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 1 : m.st. Warszawa : Województwo warszawskie
  4. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 20, poz. 258.
  5. Gemeinde- und Dorfverzeichnis für das Generalgouvernement (1943).
  6. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
  7. Uchwała Nr VI/10/4/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu grodziskomazowieckiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67).
  8. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 253
  9. Dz.U. z 1966 r. nr 52, poz. 318
  10. Dz.U. z 1976 r. nr 41, poz. 245

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]