Chodutka
52°03′47″N 157°42′11″E/52,063056 157,703056 Chodutka – położenie na półwyspie Kamczatka – zdjęcie satelitarne (2010) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Położenie |
rejon Jelizowskij↗ |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2090 m n.p.m. |
| Dane wulkanu | |
| Rok erupcji |
300 p.n.e. |
| Typ wulkanu | |
| Aktywność | |
Położenie na mapie Kraju Kamczackiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 52°03′47″N 157°42′11″E/52,063056 157,703056
| |
Chodutka (ros. Ходутка) – stratowulkan na półwyspie Kamczatka w Rosji.
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Stratowulkan Chodutka (2090 m n.p.m.[1][a]) zajmuje główną część masywu wulkanicznego o tej samej nazwie w południowej części półwyspu Kamczatka w Rosji[3]. Uformowany w okresie od późnego plejstocenu do wczesnego holocenu na południowy wschód od starszego stratowulkanu Prijemysza (ros. Приемыш) (1200 m n.p.m.[3])[2]. Zbudowany z andezytu, ryolitu i dacytu[2]. Na jego zachodnio-północno-zachodnim zboczu znajduje się maar powstały w wyniku potężnej erupcji ok. 2800 lat temu[2].
Na zboczach i u podnóża wulkanów przynajmniej dziesięć kraterów, kilka małych stożków i kopuł lawowych[3]. Na północno-zachodnim zboczu wulkanu Prijemysza leżą źródła termalne (ros. Ходуткинские горячие источники)[2]. U północno-zachodnich podnóży masywu wypływa „gorąca rzeka” o szerokości 20–30 m i głębokości 1,2–1,7 m, płynąca przez ok. 1,5 km, uchodząc do rzeki Prawaja Chodutka (ros. Правая Ходутка)[3].
Masyw leży w obrębie parku przyrody „Wulkany Kamczatki” (do 2010 roku na terenie parku przyrody „Jużno-Kamczatskij”)[4] – a od 1996 roku znajduje się na obszarze wpisanym na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO pod nazwą „Wulkany Kamczatki”[2].
Aktywność[edytuj | edytuj kod]
Wulkan aktywny w holocenie[3]. Ok. 2900 lat temu u podnóża wulkanu doszło do potężnej erupcji, w wyniku której powstał maar[3]. Ostatnia datowana erupcja samego wulkanu (z centralnego krateru) miała miejsce około 2000–2500 lat temu[2][3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Siebert 2011 ↓, s. 135.
- ↑ a b c d e f g Global Volcanism Program 2021 ↓.
- ↑ a b c d e f g Семенов 2008 ↓.
- ↑ Природный парк «Вулканы Камчатки» ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Global Volcanism Program. Department of Mineral Sciences. National Museum of Natural History. Smithsonian Institution: Khodutka. 2017. [dostęp 2022-01-10]. (ang.).
- Природный парк «Вулканы Камчатки»: История создания парка. [w:] vulcanikamchatki.ru [on-line]. [dostęp 2022-01-10]. (ros.).
- Семенов, В. А.: Ходуткинский вулканический массив: вулкан Ходутка (Khodutka Volcano), вулкан Пиратковский, вулкан Приемыш. [w:] www.kamchatsky-krai.ru [on-line]. 2008. [dostęp 2022-01-10]. (ros.).
- Siebert, Lee; Simkin, Tom; Kimberly, Paul: Volcanoes of the World. University of California Press, 2011, s. 134–144. ISBN 978-0-520-94793-1. [dostęp 2022-01-10]. (ang.).