Choroba Andersen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Choroba Andersen
Morbus Andersen
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

E74.0

Choroba Andersen, glikogenoza typu IV, amylopektynoza – rzadka choroba genetyczna, dziedziczona autosomalnie recesywnie, polegająca na zaburzeniu spichrzania glikogenu.

Choroba została nazwana na cześć amerykańskiej lekarki, Dorothy Hansine Andersen.

Patogeneza[edytuj | edytuj kod]

Choroba jest spowodowana defektem enzymu rozgałęziającego glikogen. Powstaje glikogen o nienormalnie długich łańcuchach podobnych do tych jakie znajdują się w amylozie. Efektem tego jest nagromadzenie nieprawidłowego strukturalnie glikogenu w narządach, głównie w wątrobie i mięśniach (mimo na ogół prawidłowej jego zawartości w wątrobie).

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Rokowanie[edytuj | edytuj kod]

Choroba śmiertelna. Zgon następuje przeważnie w wieku 3–5 lat z powodu niewydolności wątroby.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]