Chróścik obnażony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chróścik obnażony
Ilustracja
Chróścik obnażony (szary) i wzorzec geograficzny (żółty) na skale granitowej
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

miseczniaki

Rząd

misecznicowce

Rodzina

chróścikowate

Rodzaj

chróścik

Gatunek

chróścik obnażony

Nazwa systematyczna
Stereocaulon vesuvianum Pers.
Ann. Wetter. Gesellsch. Ges. Naturk. 2: 19 (1811)

Chróścik obnażony (Stereocaulon vesuvianum Pers.) – gatunek grzybów należący do rodziny chróścikowatych (Stereocaulaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Stereocaulaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Występuje w wielu odmianach, m.in[1]:

  • Stereocaulon vesuvianum var. nodulosum (Wallr.) I.M. Lamb
  • Stereocaulon vesuvianum var. symphycheileoides I.M. Lamb
  • Stereocaulon vesuvianum Pers., var. vesuvianum

Nazwa polska według W. Fałtynowicza[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Plecha pierwotna w postaci mączystego nalotu, zanika bardzo wcześnie. Plecha wtórna w postaci nagich lub pilśniowatych podecjów o szarej barwie. Są pojedyncze lub widełkowato rozgałęzione. Mają wysokość 1 – 4, wyjątkowo do 7 cm, na przekroju poprzecznym są obłe lub miejscami nieregularnie spłaszczone. Gęsto wyrastają z nich fyllokladia. Niektóre z nich są drobne; mają średnicę 0,1 – 0,3 mm i ciemne zagłębienie na środku, niektóre są większe, mają średnicę do 1 mm i plamkowate, ciemne zagłębienie oraz zgrubiałe, karbowane brzegi. Fyllokladia są białawe i posiadają soralia. W plesze występują sinice z rodzaju Trebouxia. Cefalodia występują rzadko, są w nich sinice z rodzaju Stigonema[3].

Czasami (rzadko) na szczytach podecjów występują owocniki w postaci lecideowego apotecjum. Mają średnicę 0,5 – 0,8 mm i płaskie lub nieco wypukła ciemnobrunatne tarczki. Brzeżek apotecjum początkowo jest jasny. W każdym worku powstaje po osiem 4-6 komórkowych zarodników o rozmiarach 25 – 40 × 3 – 3,5 μm[3].

Kwasy porostowe: atranorin i kwas norstiktowy[4]

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Występuje na wszystkich kontynentach[5], głównie w tundrze i w górach[6]. W Polsce dość często występuje tylko w wyższych partiach gór[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status VU – gatunek narażony na wyginięcie[7]. Jest w Polsce objęty ochroną całkowitą[8]. Występowanie chróścika obnażonego w Polsce jest słabo zbadane[6].

Rośnie głównie na skałach krzemianowych, rzadko na piaszczystej glebie[3].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Chróściki są łatwe do odróżnienia od innych rodzajów porostów, trudno natomiast rozróżnić poszczególne ich gatunki, są one bowiem morfologicznie bardzo podobne do siebie. Istotną rolę w rozróżnianiu gatunków odgrywają reakcje barwne porostów[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2015-06-04]. (ang.).
  2. a b Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland.Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
  3. a b c d Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  4. Consortium on North American Lichen Herbaria. [dostęp 2015-06-10,4].
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2014-04-18].
  6. a b c Magdalena Oset. The lichen genus Stereocaulon in Poland, S. condensatum and S. incrustatum. Herzogia 21(2008): 51–59
  7. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  8. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów (Dz.U. z 2014 r. poz. 1408)