Chróścina (powiat brzeski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chróścina
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

brzeski

Gmina

Lewin Brzeski

Liczba ludności (2011)

321[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

49-345[3]

Tablice rejestracyjne

OB

SIMC

0498141

Położenie na mapie gminy Lewin Brzeski
Mapa konturowa gminy Lewin Brzeski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Chróścina”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Chróścina”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Chróścina”
Położenie na mapie powiatu brzeskiego
Mapa konturowa powiatu brzeskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Chróścina”
Ziemia50°45′36″N 17°41′33″E/50,760000 17,692500[1]

Chróścina (niem. Weißdorf) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Lewin Brzeski[4].

Od 1950 miejscowość należy administracyjnie do województwa opolskiego. Przedtem, w latach 19451950 należało do województwa wrocławskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w łacińskim dokumencie z 1223 roku wydanym przez biskupa wrocławskiego Lorenza gdzie zanotowana została w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Crostina”[5]. W łacińskim dokumencie wydanym w 1332 roku we Wrocławiu zanotowana jako Croscicz[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 16587
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 155 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Grünhagen 1866 ↓, s. 117.
  6. Grünhagen 1870 ↓, s. 243.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]